Wiązanki okolicznościowe
czerwonymi wyraża się niezobowiązującą uprzejmość (także miłość); barwy pastelowe, delikatne i jasne, ale też wesołe i jaskrawe, pasują do bukietów dla łudzi młodych, gdyż wyrażają młodzieńczą radość życia; wiązanki o przytłumionych odcieniach kolorystycznych, stonowane, a nawet dostojne, podkreślają indywidualność obdarowanej osoby w średnim i starszym wieku.
Materiałem roślinnym przydatnym do sporządzania wiązanek są właściwie wszystkie kwiaty cięte dostępne w kwiaciarni. Na uwagę zasługują natomiast bardzo różnorodne dodatki do bukietów, i to zarówno te kupowane, sprowadzane z innych kontynentów, jak również zbierane własnoręcznie na działkach, łąkach i przy drogach. Od wielu już lat trwa moda na stosowanie oryginalnych dodatków. Dawno minęły czasy, gdy jedynym uzupełnieniem bukietu był osypujący się szparag Sprengera. Obecność liści w bukiecie pozwala spełnić zasadę zachowania równowagi pomiędzy kwiatami a miejscem wiązania, tworzy także dla kwiatów piękne zielone tło, którego trwałość przewyższa pozostałe elementy wiązanki. Liście doskonale wypełniają puste miejsca między kwiatami. Poza powszechnie stosowanymi liśćmi anturium, monstery, różnych paproci i pędów ruszczyka, orzecha, roślin doniczkowych (difenbachii, kordyliny czy krotona), godne polecenia są także liście bylin uprawianych w ogrodach, w tym: bergenii, przywrotnika, trzmieliny, czyśćca, ruty, rutewki, języczki i funkii. Modnym dodatkiem do bukietów stał się także dziurawiec ozdobny, którego głównym elementem dekoracyjnym są trzyko-morowe, wielonasienne torebki w kolorze koralowym, brązowym, zielonym lub kremowym. W letnich bukietach można spotkać bardzo efektowne baldachy kopru i arcydzięgla, a także kuliste kwiatostany pora lub czosnku oraz ogromne bogactwo ozdobnych traw. W ramach poszukiwania oryginalnych dodatków sięgnięto również do ziół, nadających wiązance niezwykły zapach (lawenda, szałwia, mięta, macierzanka, rozmaryn, bylica). Efektownie i niecodziennie wyglądają w bukietach różnorodne kwiatostany i owocostany (także po wysypaniu się nasion). W sezonie jesiennym poleca się jako dodatek drobne owoce na gałązkach: irgi, kaliny koralowej, rajskiej jabłoni, berberysu, derenia, ognika, ostrokrzewu, głogu, róży, aronii, mahonii, miechunki, trzmieliny, śnieguliczki, powojnika, lnu i inne.
Różnorodny materiał roślinny w połączeniu z pomysłowością i kunsztem florysty pozwoli stworzyć wspaniały bukiet dla każdego.
Wybrane na wiązankę kwiaty (zgodnie z zamówieniem klienta lub sugestią florysty) powinny kształtem, barwą i liczbą odpowiadać ich przeznaczeniu. O pożądanym kształcie wiązanki decyduje prawidłowe ułożenie i trzymanie kwiatów podczas wiązania. Ukończona wiązanka powinna sama stać na równo przyciętych końcach łodyg, a przy trzymaniu jej za jedną łodygę nie zmieniać kształtu, natomiast kwiaty swego położenia. Dzieje się tak wtedy, gdy każdy element bukietu ma w nim swoje stałe, stabilne położenie, nie przesuwa się (i nie wypada!). Bukiet nie powinien także w żaden sposób sprawiać trudności obdarowanemu. W tym celu usuwa się brudzące pylniki z kwiatów (lilii, zwartnicy i czasami gloriozy), owija się końce łodyg taśmą, miękkim papierem lub celofanem (szczególnie przy kwiatach barwionych), z róż usuwa się wszystkie kolce, a także stosuje się zabezpieczenia przed drutami, na które nawinięte są kwiaty i liście (koniec pędu owija się taśmą lub druty przycina się krócej niż łodygi).
Przed przystąpieniem do wiązania bukietu przygotowuje się materiał roślinny i środki pomocnicze oraz narzędzia. Kwiaty przywiezione do kwiaciarni w pęczkach, w których sprzedaje je producent, należy oczyścić, podciąć i wstawić do wody; w taki sposób najczęściej są one eksponowane w sali sprzedaży. Głębokość zanurzenia łodyg zależy od rodzaju kwiatów; ogólnie przyjmuje się, że kwiaty o pędach zdrewniałych wstawia się do wody głęboko, a o pędach mięsistych, łatwo gnijących - na kilka centymetrów. Żeby przedłużyć trwałość kwiatów ciętych stosuje się odżywki. Część kwiatów, których nie wystawia się od razu do sprzedaży, umieszcza się w chłodni. Rośliny oferowane do sprzedaży powinny być w dobrej kondycji: zdrowe, bez uszkodzeń, ścięte we właściwej fazie, odpowiednio wybarwione
155
ABC Floiystyki