175 3

Florystyka ślubna

czas pobytu na dworze zrosić kwiaty wodą, żeby nie zmarzły (należy wtedy zrezygnować ze storczyków i anturiów w bukiecie, gdyż nawet temperatura bliska 0°C szkodzi tym kwiatom).

Wiązanka w formie kropli - wodospad jest rodzajem bukietu, który zaczęto przygotowywać do ślubu z początkiem XX wieku - doskonale harmonizował z długą suknią z trenem i długim welonem. Wodospad może być wykonany m.in. techniką z naturalnymi łodygami. Należy wtedy nawinąć kwiaty na druty lub wykonać szynowanie (do jednej łodygi montuje się dwa druty, a następnie całość owija taśmą kauczukową, która po pod- ^r*7_k-grzaniu jej w miejscu zakończenia nad płomieniem świecy lub zapalniczki przylega szczelnie do pędu). Do szynowania nadają się kwiaty o niezbyt twardych pędach, żeby podczas wyginania nie połamały się. Po przygotowaniu wszystkich kwiatów układa się je w spiralę, budując najpierw część spływającą (na najdłuższych łodygach), a następnie tworząc kopułę górnej części bukietu. Ze

Wiązanka - „wodospad”

względu na to, że kwiaty wypływają tylko do przodu, dla zachowania / równowagi od strony panny młodej - należy umieścić więcej zieleni i cięższych kwiatostanów. Sprzyja to także równomiernemu rozłożę- £ niu ciężaru w wiązance, tak aby dłoń nie wysilała się zbytnio przy utrzymaniu bukietu w pionie. Po związaniu kwiatów w bukiecie uzupełnia się go zielenią i wykańcza rączkę wiązanki (na ogół dość grubą). Wiązankę typu wodospad można także wykonać techniką watowania łodyg - przyciętych na odpowiednią długość z końcówkami zabezpieczonymi kawałkami mokrej waty, nawiniętymi na druty i owiniętymi taśmą kauczukową. Tak przygotowane elementy oraz zieleń (niekiedy montowana w niewielkie pęczki) wiąże się spiralnie, uzyskując formę przypominającą odwróconą kroplę (w tym przypadku rączka wiązanki jest bardzo cienka, należy ją więc nieco pogrubić). Można także łączyć dwie opisane techniki, tak aby część roślin pozostała na własnych łodygach (tworzące kopułę), a część na drutach. Wykończeniem wiązanki są liście, pędy szparaga (również „nagie”), drobne bluszcze, trawa niedźwiedzia, druciki z nawleczonymi perełkami, koralikami i innymi niewielkimi dekoracjami roślinnymi, wąskie wstążeczki. Uzupełnieniem kopuły wiązanki mogą być baldachy trachelium, aminka, kopru, a także owoce dziurawca ozdobnego. Należy bardzo starannie zasłonić całą „technikę” wykonania bukietu. Wodospad wykonuje się na ogół z róż, lilii, goździków, frezji, storczyków, ale również pojedynczych kwiatów hiacyntów i stefanotisów umieszczonych na cieniutkim druciku. Rośliny w bukiecie powinny być pogrupowane, wystopniowane i wraz z elementami uzupełniającymi sprawiać wrażenie lekkości.

Wiązanka ślubna graficzna

Wiązanka graficzna charakteryzuje się bardzo wyraźnymi liniami i równie wyrazistymi formami, dzięki którym jest pełna kontrastów. Zaliczana jest do wiązanek w formie odwróconej kropli (często z wygiętą osią wiązanki albo w postaci luku). Najlepszym tłem jest dla niej prosta, gładka suknia, na której świetnie widoczny będzie rysunek bukietu. Każdy element wiązanki ma zdecydowany charakter, dlatego ulubionym tworzywem florystów są tu m.in. dzbaneczniki, anturia, cantedeskie, trojeść, szarłaty, owoce lotosu, makówki, zwartnice. Z dużym upodobaniem dołącza się do tych bukietów organiczne plecionki, drabinki z patyczków, pędy skrzypu, krążki sizalu i mocne liście o wyraźnym rysunku - cyklamena, ałokazji, aukuby, a także owoce, zdecydowanie wyróżniające się spośród innych

181

ABC Florystyki