184

ROZDZIAŁ 8 M Pamięci masowe

8.5.3. Dyski Flash

Dyski Flash (rysunek 8.26) stanowią odmianę napędów SSD (ang. Solid State Drive), wykorzystujących do trwałego przechowywania danych pamięci półprzewodnikowe EEPROM. Wydaje się, że w przyszłości mogą zastąpić tradycyjne dyski twarde, choć przewiduje się, że zrównanie cen dysków HD i SSD nastąpi dopiero za około 10 lat.

Rysunek 8.26.

Dysk twardy SSD dla interfejsu SATA

Dyski Flash można podzielić na dwie kategorie:

® MLC (ang. Multi Level Celi — wielopoziomowe komórki pamięci) — cechują się dużą gęstością zapisu, wolniejszą pracą, mniejszą trwałością (10 000 cykli), małą odpornością na temperaturę i niższą ceną.

® SLC (ang. Single Level Celi — jeden poziom komórek pamięci) — cechują się mniejszą gęstością zapisu, wydajniejszą pracą, większą trwałością (100 000 cykli', dużą odpornością na temperaturę, mniejszym poborem energii i wysoką ceną.

Dysk Flash ma postać płytki drukowanej z zamontowanymi powierzchniowo układami scalonymi, zamkniętej w obudowie 1,8, 2,5, 3,5 cala. Podstawowymi komponentami dysku SSD są (rysunek 8.27):

® Kontroler — odpowiedzialny za wymianę informacji między pamięcią a interfejsem dysku. Od kontrolera w dużej mierze zależy wydajność całego urządzenia.

® Kości pamięci — półprzewodnikowe pamięci typu EEPROM SLC lub MLC ® Bufor — zbudowany na bazie pamięci DRAM.

Rysunek 8.27.

Elementy dysku Flash