1891216b4372444283888�2328036 n

^głośri chorwackiej pocłmiotowo-

^:=g0- ^SUty-:^£o Si iTⁿ°*0,

pokonania <*■> '>

. _ie,_g„ Konsun.yna-Cyryla o tym, jak Mg powoła, _g0 ^

^r,l,cj?^ !ifhic ludowi.

podboju pierwszego państwa bułgar_ski '>„

. i -.......IL...ĆI1I1    . 6^U Db.

W oćh^dzic podkreślali bułgarski char^ ^{b p} „reccy arcybiskup    _c na rzecz niezależności od K„„

^eyrylo-me^gepil^ _iegocarslwa^ bułgarskiego Braciazaję|_in^

*^'^fpnTy2rW' •'^{ich kuU y wyr}Tⁿ',^sprzecT ^Wob«£

opiekunów narodu bulgj>    « _Jo uwłaszczania dziedzictwa Św,_ę,_ych >

racji arcybf^jniowiecznych poświęconych temu tematowi jest jednak Recepcja tekstów srali    _{( obu Bracl} wspominane byty jeszcze w_c w_(it

znana. Wiadomo, ze o ^ ^ ^ _w Ewangeliarzu Asemamego. Służby i iu._6t,

snych kakndanac"* ‘ _jd', wczesnej kanonizacji. Zostały one wprowadź** ży"Oty    _{arM świąl}, _jak również do Synodyku cara Borila (|_2ll,

^{d0 ,yrn},⁰„“ac«ownod antybogomilski <- bogomilstwo). W czasach p_ano,_; upamiętniającej 7 ^ ^ _turecka) ich kult stopniowo wygasał, a _Piś_rajtnni.

;;:°;r;Jw,ckow tlące się w przyklasztornych skryptoriach. funkcjonował.

. _f    ■    --    /..iiaw.cimiwcgu    •.....

XlX.wiccz.nych mil 7 "''z P'^erwszym punktem odniesienia dla bułgarski'¹' ków: josefa I)obrovski^W<IRl|^llV ^ ^d°k°^nania zagranicznych filologów 1 hisioń Aleksandra Woslokow,^ ^"'/^{3 Ko}l’^ilara' Pavla joselit Salartka. jurija Wencliw ^lub Mgnieniach w _Plasi'j?"?“ ^Po8^odlna> których dzieła, publikowane w cal"*' "■jł “ulgarów. Pierwszym ,uf,^rSk,e^' ^rozbudzaly aspiracje i wyobraźnię n"'⁰¹"¹" Lu-'¹'^Si'^{<;yryla 1} Mctodc^H^fSr* ^ktÓry systematyczny przegl.)'¹ I*^{0 r}*syjsku Polemicz,,^^ ^Wasy! . Apriłow; w 18-11 r. wydal on « ^

" TTvr^,lmmc" Świętej Góry Athos - Paisij Chilendarski wswowt dziele - Slomanobulganka historia (1762) wyrażał troskę o miejsce wartość, chrześcijańskich w tradycji bułgarskiej, dowodząc starszeństwa Bułgarów jak, chrześcijan w stosunku do innych Słowian i eksponując ich prawo pierwszeństwa do dziedzictwa Cyryla i Metodego. Paisij nie uważał obu Braci za Bułgarów, ale sądził, że .Bułgarzy jako pierwsi spośród Słowian przyjęli chrzest, i litery. 1 ksiej, słowiańskie ". Fakt istnienia pisma słowiańskiego w schyłkowym okresie panowi nia osmańskiego, kiedy Paisij Chilendarski pisał swoją historię, przyjmowano ;a oczywisty, jednak pamięć o dziele śś. Cyryla i Metodego miała wówczas charakter szczątkowy. W XIX w. zainteresowanie Cyrylem i Metodym oraz ich dziedzictwem zostało rozbudzone w Święcie słowiańskim, m.in. dzięki umiejętnie wykorzysta nym przez -* Rosję wielkim milenijnym jubileuszom: państwa ruskiego (1862. piśmiennictwa słowiańskiego (1863), śmierci św. Cyryla (1869) i śmierci św. Melo dego (1885). Istotną rolę odegrał też Zjazd Słowiański w Moskwie w 1867 r. Nalali parniawizmu i idei wzajemności słowiańskiej dzieło Świętych Braci poddano oden mu vs tcgoriach zsckularyzowanych, co ostatecznie doprowadziło do przede->lbr/ to mekuTapok” t^' ^^ml° ^°8^aclwa znaczeniowego Legendy sol’¹'¹'