1B3(1)

Kontrast dyfrakcyjny

Obraz obserwowany na ekranie jest mapą intensywności wiązki elektronów na dolnej powierzchni próbki. Elektrony, przechodząc przez próbkę ulegają wielokrotnym odbiciom, oddziałują z wiązką pierwotną i z wiązkami ugiętymi na płaszczyznach preparatu. Opisuje to kinematyczna i dynamiczna teoria kontrastu.

Dzięki kontrastowi dyfrakcyjnemu można obserwować defekty struktury, takie jak dyslokacje, błędy ułożenia, granice ziaren, granice międzyfazowe, ji fazy i inne. Kontrast dyfrakcyjny jest t za tworzenie efektów uwidoczniając nachylonych powierzchni, poprze] ekstynkcyjnych. Są one także na jednakowej grubości lub prążka wykorzystane do określenia g|