1B3

•M

Obraz obserwowany na ekranie jest mapą intensywności wiązki elektronów na dolnej powierzchni próbki. Elektrony, przechodząc przez próbkę ulegają wielokrotnym odbiciom, oddziałują z wiązką pierwotną i z wiązkami ugiętymi na płaszczyznach preparatu. Opisuje to kinematyczna i dynamiczna teoria kontrastu.

Dzięki kontrastowi dyfrakcyjnemu można obserwować defekty struktury, takie jak dyslokacje, błędy ułożenia, granice ziaren, granice międzyfazowe, fazy i inne. Kontrast dyfrakcyjny jest t za tworzenie efektów uwidoczniają* nachylonych powierzchni, poprz< ekstynkcyjnych. Są one także a jednakowej grubości lub prążki wykorzystane do określenia g