1 (152) 2

154

warszawskie towarzystwo Przyjaciół Nauk “Śpiewy historyczne” J.U, Niemcewicza /1816/, Do akcji dostarczania tekstów o wymowie wychowawczej włączyła się również I. Czartoryska,która w 1818 r, wydała dziełko o charakterze moralizatorskim zatytułowane "Pielgrzym w Dobromilu”. Książka adresowana do chłopów, stała się wkrótce lekturą dzieci i młodzieży wszystkich warstw społecznych, P.Karpiński w roku 1820 wydał zbiór utworów przeznaczonych dla młodego czytelnika pt, "Dzieciom dla rozrywki i nauki niektóre zabawniejsze historie z różnych dziejów świata dawniejszego zebrane". Ze względu na przystępną formę, dydaktyzm i patriotyzm powszechnie podsuwano młodym jako lekturę utwory K, Brodzińskiego, Szczególnie “Wiesław" /1820/, obszerna sielanka o dużych walorach wychowaw -czych, cieszyła się uznaniem. Warto też pamiętać o głosie J. Śniadeckiego, który swoim autorytetem poparł potrzebę tworzenia odrębnych książek dla młodego czytelnika.

W tym okresie wystąpiła jako pisarka Klementyna z Tańskich-Hoffmanowa /1798-1845/, która swoją działalność literacką poświęciła głównie potrzebom dzieci i młodzieży. Pochodziła z rodziny szlachecko-mieszczańskiej o postępowych tradycjach,Jej ojciec był związany z ruchem odnowy Rzeczypospolitej w ostatnich dziesiątkach lat XVIII wieku. Po śmierci ojca i stracie majątku wychowywała się u zdewociałej i kosmopolitycznej kasztelanowej Szymanowskiej, której wpływ równoważyły jednak matka oraz krótki pobyt w Puławach na dworze Czartoryskich. W roku 1829 wyszła za mąż za Karola Boromeusza Hoffmana, historyka, prawnika i pisarza politycznego. Po powstaniu listopadowym wyjechała do Drezna, a następnie do Pary-

_m,„.............................................i.....

mmi