53
Szeregi
3.21. Definicja. Niech będzie dany ciąg {<!„}. Sumę flp+flp+, + ...+fl,(p < 4) będziemy
H »
oznaczali przez £ a„. Ciągowi {a*} będzie odpowiadał ciąg {s,,}, gdzie s„ = £ o*.
n = p •»= *
Symbol al + a1+ai+ ... lub krócej
w* 1
będziemy nazywali szeregiem nieskończonym albo po prostu szeregiem. Liczby s„ nazywamy minami częściowymi tego szeregu. Jeśli ciąg {sa} jest zbieżny do s to będziemy mówili, że szereg jest zbieżny i pisali
00
e z twierdzeniem
Z an = S.
f
Liczbę s nazywamy sumą szeregu, należy jednak dokładnie zdawać sobie sprawę z tego, że s jest granicą ciągu sum, a nie wynikiem zwykłego dodawania.
Jeśli ciąg {s„} jest rozbieżny, to mówimy, że szereg jest rozbieżny.
Czasem, dra wygody oznaczenia, będziemy rozpatrywali szeregi postaci
00
trzymamy wynik rumianie
mamy
It =» 0
Często, gdy nie obawiamy się dwuznaczności albo gdy oznaczenia są nieistotne, będziemy pisali po prostu zamiast (4) lub (5).
Oczywiście każde twierdzenie o ciągach można sformułować w języku szeregów (przyjmując ax = S| i a„ = sn—s„_, dla n > 1), i odwrotnie; ale mimo wszystko jest pożyteczne odróżnianie tych pojęć.
Kryterium Cauchy’ego (twierdzenie 3.11) można sformułować w następujący sposób.
3.22. TWIERDZENIE. Szereg £a„ jest zbieżny wtedy i tylko wtedy, gdy dla dowolnego c > 0 istnieje liczba całkowita N taka, że
jeśli m > ri > N.
W szczególności dla m = n nierówność (6) przyjmuje postać kl < e (n > N).
Innymi słowy, zachodzi następujące twierdzenie:
3.23. Twierdzenie. Jeśli £ a„ jest zbieżny, to lim a„ = 0.
»-+ CO
Warunek a„-*0 nie jest wystarczający do zapewnienia zbieżności szeregu £a„. Na 00
ercgi są zespolone, rozpatrzyć pewne
przykład szereg Z -jest rozbieżny (dowód w twierdzeniu 3.28).
11=1
Twierdzenie 3.14 o ciągach monotonicznych ma także bezpośredni odpowiednik dla szeregów.