Jan Wójcikowski
POMIAR SIL SKRAWANIA
1 «i Si A a. działająca na ostrze skrawaJąoe i jej rzuty na osi# x« y, z
Zjawiska związane z proosssm tworzenia wióra powodują oddziaływani# sir ly na ostrze narzędzia, Godząo się na uproszczenia można przyjąć, że Jest to siła skupiona, przyłożona pod pewnym kątem do krawędzi skrawającej o-strza w punkcie odpowiadaJąoym połowie głębokości skrawania. W przypadku
toozenia siłę tą, zgodnie z PJJ-64/M-O1020, można przedstawić Jako wektor P# oo pokazano na rys• 1, Ponieważ Jeet ona oo do wartości równa sile skrawania, dlatego w dalszym tekśole stosowana będzie na» wa "eila skrawania”*
Rys * 1* Składowe siły działa
jące na ostrze noża tokarskiego
Siłę przedstawioną wektorem P rzutuje się na główne oeie układu narzędzia x, y, z* Rzut wypadkowej siły P na oś z daje wektor ekładowej P , zwanej etyczną , a także obwodową lub główną silą ścr» wania, rzut na oś x daje wektor a kładowo J P , zwanej posuwową siłą skrawań la* zaś rzut na oś y daje wektor składowej Py, zwaneJ odporową siłą skrawania. Składowa styczna P^ wiąże się zwykle z wartością obciążenia napędu głównego (ozasem wspólnie z posuwem), składowa posuwowa P z wartością obciążenia mechanizmu posuwu, a składową Py można powiązać z ugięciem
przedmiotu obrabianego* Składowe P , P 1 P wykorzystywane są ponadto
z x y
(czasem po odpowiednim przeliczeniu) przy określaniu wymaganej sztywności konstrukcji podzespołów obrabiarki*
2 # Metody p om lara* siły skrawania
Siłę skrawania można mierzyć przez:
2*1* zrównoważenie siły ciężarem,
2.2. pomiar momentu skrawania,
2*3# pomiar zapotrzebowanie mooy,
Z*h* pomiar wywołanych odkształceń pląstyoznyoh,
Q2.5, pomiar wywołanych odkształceń sprężystych*
Z wymienionych metod największe zastosowanie znalazły metody 2*3 1 2, 5*