*s.
doc. dr inż. Olimpia Skiba-Rogalska (p. 12.3)
prof. dr hab. Jan Socha (p. 12.2)
mgr inż. Zdzisław Ziętkiewicz (p. 12.1)
Bezpośrednie magazynowanie energii elektrycznej jest trudne. Proces magazynowania ułatwiają przemiany zarówno energii elektrycznej w energię chemiczną, jak i odwrotnie — energii chemicznej w elektryczną. Umożliwiają to chemiczne źródła prądu, zwane ogniwami galwanicznymi.
I
—CUJ—I
Rys. 12.1. Schemat ogniwa galwanicznego
1 elektroda dodatnia; 2 elektroda ujemna; 3 końcówki elektrod; 4 — elektrolit; 5 — przegroda półprzcpuszczalna; I*, I — prąd jonowy, e~ — prąd elektronowy; U0 — napięcie ogniwa bez obciążenia
Uproszczony schemat ogniwa galwanicznego przedstawia rys. 12.1. Ogniwo to składa się z dwóch elektrod (półogniw) i elektrolitu umieszczonych w naczyniu.
Zapis schematyczny takiego ogniwa jest następujący:
| M2
przy czym: M1, JW2 — substancje czynne (elektrody); z - liczba ładunków elementarnych; | — granica faz pomiędzy elektrodą M, i M2 a roztworem zawierającym jony M 1!' + lu‘5 M2!l+;j — granica zetknięcia dwóch roztworów o różnym składzie.
Na elektrodach w wyniku reakcji przejścia zachodzą procesy redukcji na katodzie i procesy utlenienia na anodzie. Procesowi redukcji towarzyszy pobieranie elektronów, a procesowi utlenienia ich uwalnianie. Opisane reakcje przejścia tworzą parę reakcji utleniania — redukcji, tzw. red-ox. Podstawowym warunkiem redukcji jest elektronoak-ceptorowy charakter substancji elektroaktywncj (ox). W procesie utleniania substancja elektroaktywna (red) ma charakter elektrodonorowy.
Na zanurzonych w elektrolicie elektrodach wytworzy się potencjał Vl i V2 w stosunku do normalnej elektrody wodorowej V„. Pomiędzy elektrodami pojawi się napięcie U0, będące różnicą potencjałów elektrodowych (Ua = V2 — V1).
Połączenie końcówek elektrod z. obwodem zewnętrznym (odbiornikiem) spowoduje przepływ prądu o charakterze elektronowym w elektrodach, ich końcówkach i w obwodzie zewnętrznym, a o charakterze jonowym między elektrodami w elektrolicie.
Rozróżnia się galwaniczne ogniwa pierwotne i wtórne. Ogniwa pierwotne — zwane potocznie bateriami — dostarczają energii elektrycznej w wyniku nieodwracalnych reakcji chemicznych, do momentu zużycia substancji czynnych. Ogniw tych nie można ładować. Ogniwa wtórne — zwane akumulatorami — umożliwiają wielokrotne pobieranie z nich energii elektrycznej po uprzednim naładowaniu z zewnętrznego źródła elektrycznego, dzięki odwracalnym reakcjom chemicznym zachodzącym na elektrodach.
Ogniwa paliwowe stanowią odmianę pierwotnego ogniwa galwanicznego, do którego substancje czynne (paliwo i utleniacz) doprowadza się w sposób ciągły w miarę ich zużycia, przy czym elektrody i elektrolit przeważnie nie zużywają się.
Pojedyncze ogniwa galwaniczne można łączyć szeregowo lub równolegle w baterie. Połączeń równoległych nie zaleca się stosować ze względu na różne właściwości poszczególnych egzemplarzy ogniw.
Rozeznanych układów elektrochemicznych stanowiących ogniwa pierwotne jest kilkadziesiąt. W praktyce jednak zastosowano ok. dziesięciu rodzajów baterii galwanicznych (tabl. 12.1). Sumaryczne reakcje prądotwórcze dla wybranych rodzajów baterii przebiegają następująco:
— bateria Leclanchego C|NH4C1, Mn02|Zn
2Mn02 + Zn + 2NH4C1 -- 2MnOOH + Zn(NH3)2Cl2
Tablica 12.1. Rodzaje baterii galwanicznych
Nazwa baterii |
Materiał katody |
Elektrolit |
Materiał anody |
Napięcie znamio- |
Wskaźnik energetyczny (praktyczny) |
Temperatura pracy | ||
potoczna |
symbol |
V |
mW-h/cm3 |
mW-h/g |
=c | |||
Leclanchego |
węgiel (Q. dwutlenek manganu (MnOJ |
chlorek amonu (NH4C1) |
cynk (Zn) |
1,5 |
120-190 |
50—80 |
—10-4- 55 | |
Alkaliczna |
L |
C, Mn02 |
wodoro- tlenek potasu (KOH) |
Zn |
1,5 |
200-*-300 |
-a o ■I- 8 |
-29-55 |
Powietrzna |
A |
c,o2 |
N1I4C1 |
Zn |
1,4 |
200-1000 |
300-380 |
-20-7-55 |
Rtęciowa |
M |
tlenek rtęci (HgO) |
KOH |
Zn |
1,35 |
400 - 500 |
90-120 |
•n T o 7 |
Srebrowa |
S |
tlenek srebra (Ag2ó) |
KOH |
Zn |
1,55 |
550 -650 |
90-150 |
i o •I- UA CA |
Mangano- wo-litowa |
c |
Mn02 |
organiczny |
Li |
3,0 |
360 - 500 |
80+150 |
-55 + 75(90) |
Tionylowo- •litowa |
E |
chlorek tio-nylu ($OCl2) |
organiczny |
Li |
3,6 |
450 - 500 |
400 |
-55-75 (90) |