2012 12 18 54 20

fCł&sawowe czynniki kompozycji

Ogólnie można stwierdzić, że kompozycja z dominantą kładzie nacisk na o-kreśkjny motyw, którym może być element architektoniczny bryły, formy pokrojowej roślin, barwy, linii itp. Dominanta występuje w kompozycji na płaszczyźnie poziomej (w planie), w płaszczyznach pionowych i w przestrzeni jako najbardziej wyeksponowany motyw. Można go stosować we wszystkich komponowanych rodzajach terenów⁷ zieleni, pamiętając jednak o skali i charakterze danej kompozycji. Motywem dominującym w skali krajobrazu są np. zabytkowe budow le uwidocznione na rys. 8-10. Mogą nim być także drzewa o kolumnowym pokroju umieszczone na tle odległego lasu i płaszczyzny jeziora pokazane na rys. 8*11.

Przykładów dominanty w poszczególnych kompozycjach roślinnych jest nieskończenie wiele. Może ona dotyczyć rozmaitych cech plastycznych, spośród który ch jedna czy dwie będą wyraźnie dominować nad innymi. Na przykład wysokie drzewa iglaste, o stożkowym pokroju i ciemnej barwie, będą motywem głów-n\m na de jasnozielonego szpaleru drzew liściastych (rys. 8-12), Na tej samej zasadzie wy konano kompozycję pokazaną na rysunku 8-13, przedstawiającą barwną rabatę kwiatową na tle żywopłotu, gdzie mimo elementu barwy na plan pierwszy wybija się forma pokrojowa jednej rośliny (rys. 8-13a).

Z przytoczonych przykładów wynika, że element dominujący w kompozycji różni się zawsze pewną wyraźną cechą od otoczenia. Przyciąga nasz wzrok, który mano woli musi się na nim oprzeć podczas oglądania danego założenia. W sytuacji natomiast, kiedy takich elementów w kompozycji będzie kilka, przestaną być one dominujące - będą tylko akcentami. W celu przywrócenia im poprzedniego wyrazu