stroni
06-A01:i
*nożo ok«tronlda 7 >y próbol^N ISO 105-A01 im
ej tkaninli
Jl.1 W niniejszym roitteiale opisuje aię działania, jakim li mas^J 'oddowonn Jest próbka robocie w każdej metodzie, drugą tka^C2n|01 oceną zmiany barwy I stopnia .'abrudzenla bieli czterec^an|n towarzyszących, Zastosowanie w niektórych basach I0gn|acn próbek kontrolnych potwierdza prawidłowość powlnienykoninia badań,
I.2 Tolerancje tą dodawano do wartości liczbowych loskładnlkymlarów, temperatur I czasów, któro są uwalane za /tyczne. Jeżeli nie podano tolerandk należy się spo-iewać takiej doklednośol pomiarów, jaką zapewniają za sio wieiWSZ9C^e otoaowene aparaty l właściwo wykonywa-towarzysz* t>adan. Dokładność joat dodatkowo określana przez danie liczby cyfr znaotąoyoh w podawanych warto-lach.
którym po _ ,
8 a p0 ^-.3 Krotność kąpieli. Prze/ krotność kąpieli rozumie
9 próbki r 8tosuno^ °t>jątoścl stosowanych roztworów, wyraźo-by każda' m^m®traoh (ml) do maay próbki roboczej lub próbki )warzvs2>'**on^ (P^ki robocza plus tkanina towarzysząca)
y /rażonej w gramach (g),
lokoloro^ ą zwilżanie. Przy zwilżaniu próbek roboczych należy en Wracać uwagę, aby było ono równomlame. Przy zwllża-
i składnlly WyfobńW wełnianych lub zawierających wolną, ko-Może to0czno jQ3( ich zanurzenie w wodzie o etopnlu czystości 3, godnie z ISO 3696, I dokładne ugniatanie ręczne lub lechaniczne z wykorzystaniem, np. pręcika szklanego tka lub k spłaszczonym końcu, składnik
do kiem.5 Nakroplenle. W badaniach, w których na wyrób ile banranosi się kroplo wody lub roztworu, powierzchnię próbki wymiaoboczej pociera się za pomocą pręolke szklanego i dodatli celu ułatwienia penetracji cieczy; należy przy tym wy-i wielosltrzegać się wygładzania powierzchni wyrobu, które 3ki robńoźe zmienić odbicie światła I wpłynąć no ocenę wyniku vielosklfadanla.
1.6 Zwilżanie do 100 % przyrostu maty. W przypad-;u gdy wymagano jeet zwilżania próbki do zawartości :ieczy równej jej masie, próbkę napawa się wodą lub oztworam, a następnie wyciska między dwoma gumo-vyml wałkami lub umieszczoną na szklanej płytoo odcl-szącyśka za pomocą gumowego walka. Można zastosować i zbyt wirowanie; odciśnięcie ręczno nie zapewnia równomiernego zwilżania.
ść wityl*1*7 Temperatura badania podawana jest w stopniach cych Celsjusza (*C) z tolerancją ± 2 *C. W celu uzyskania pro-i być (Widłowych wyników, konieczne jest ciągła kontrola tern-tj. w pPeratury.
| wzg*
rch fi*
, 27 *012.1 Trwałość barwnika zależy od głębokości wybarwle-nia I dlatego niezbędne jeet przyjęcie wzorców głębokości stosowanych przez producentów barwników. Podstawowym wzorcem głębokości wybarwlenle jest wzorzec 1/1 przyjęty za standardową głębokość wybarwlenla w 18-stopnlowej tkali wybarwleń.
12.2 Dalsze zakresy głębokości wybarwleń - ciemny (określony Jako głębokość 2/1) I jasny (określony jako głębokość 1/3,1/6,1/12 i 1/25), są przewidziane dodatkowo do stosowania w zależności od wymagań.
12.3 Dla granatów i czerni przewidziane są tylko dwa wzorce głębokości wybarwleń:
Navy blue/llght (N/L) Black/light (B/L)
Navy blue/dark (N/Dk) Black/dark (B/Dk)
Jeżeli jest to możliwe, producenci barwników dostarczają karty wzorców z podanymi odpomośclami wybarwleń dla obu głębokości.
12.4 Wzorce głębokości wybarwień przygotowują się z materiałów o matowej powierzchni (wełniana gabardyna lub karton drukarski). Wzorce standardowych głębokości przechowywane są w poszczególnych krajach Jako wzorce porównawcze.
12.5 Wzorce głębokości nie są poddawane badaniu odporności, służą tylko do określenia do jakiej głębokości odnoszą się podawane przez producentów barwników odporności wybarwień, niezależnie od barwnika i rodzaju włókna.
13.1 Ogólne warunki
Ocenę odporności wybarwień wykonuje się oddzielnie w odniesieniu do zmiany barwy próbki i zabrudzenia bieli tkanin towarzyszących. Próbki badane i tkaniny towarzyszące powinny być przed oceną wystudzone po suszeniu l powinny odzyskać normalną wilgotność, jeżeli w umowach szczegółowych nie postanowiono Inaczej.
13.2 Odporność wybarwienia: zmiana barwy
Zmiana barwy, występująca podczas traktowania próbki, może dotyczyć zmiany odcienia i jasności lub stanowić połączenie tych zmian.
Bez względu na charakter zmiany, ocenia się wzrokowo kontrast między próbką badaną i próbką materiału wyjściowego. Kontrast porównuje się z kontrastem pięciu lub dziewięciu par barwnych pól (lub pasków tkaniny) uszeregowanych w obydwu przypadkach od stopnia 5, który stanowi o braku kontrastu, do stopnia 1, stanowiącego duży kontrast. Skale te opisano w ISO 105-A02. Stopniem odporności wybarwień próbki jest wskaźnik liczbowy szarej skali oznaczający kontrast odpowiadający kontrastowi między próbką oryginalną i próbką badaną w przypadku skali dziewięciostopniowej. Jeśli w przypadku skali pięciostopniowej kontrast występuje pośrodku między dwoma stopniami skali, określa się stopniem pośrednim. Nie stosuje się ocen niższych niż pół stopnia. Stopień odporności 5 podaje się wyłącznie wtedy, gdy nie ma dostrzegalnej różnicy między próbką badaną i materiałem oryginalnym.
8