°P<5r
tarcia pobocznicy do głębokości 13,0 m.
2.7 in
3,9 m
Korzystając ze wzoru (7.10) i rys. 7.19 obliczamy maksymalny jednostkowy
Sumowania wynikają z tego, że dla każdej warstwy jest inny współczynnik. Założenie jest takie, iż każda całkowana warstewka ma grubość 0,1 m, co po rozpisaniu daje nam:
•AL
<7max;shaft:z dz = (0,1 • qc;z-\ ■ ayj + 0,1 ■ qc-z.2 • a.,;| + • • • + 0,1 • qr.:,n ■ O'.*; l) +
+ (0,1 • qciz-,n+1 • Os,2 + 0,1 • qc;z,n+2 ' «.v;2 + • • • + 0.1 ■ qc,t;n+m ' ‘*s.i) + •••
Wartość 0,1 m, która znajduje się przed nawiasem kwadratowym, została na tym etapie pominięta, a uwzględniono ją w równaniu końcowym przy obliczaniu nośności pobocznicy.
•AL
3max:shafW dz = 0,1 • (29,835 • 0,012 + 28,050 • 0,005 +
+ 41,554 • 0,015 + 1080,176-0,005) i 0,652
Wyznaczenie nośności całkowitej pala wciskanego
Ze wzorów (7.1)- (7.3) wyznaczamy nośność pojedynczego pala wciskanego. Osobno określamy nośność, jaką jest w stanie przekazać fundament przez podstawę (wzór 7.2), oraz maksymalne obciążenie, jakie dany element może przekazać poprzez tarcie występujące na pobocznicy (wzór 7.3).
- Nośność podstawy:
TWbase = o, 503 m2 X 8,056 MPa = 4,05 MN
- Nośność pobocznicy:
7''max,shaft — 2,51 m x 0,65 MPa = 1,64 MN Nośność całkowita:
Fmax = 4,05 MN + 1,64 MN = 5,69 MN
A zatem nośność całkowita pala wciskanego wykonanego w technologii wiercenia w rurze osłonowej wyciąganej wykonanego na głębokość 13,0 m, wynosi 5,7 MN.