210
b. Obwód z cewką indukcyjną. Korzystając ze wzoru (13) obliczyć induk-cyjność cewki bez rdzenia i z rdzeniem. Oszacować niepewność pomiaru AL.
4. Przeanalizować wpływ zmian elementów R, L, C na krzywe rezonansowe.
5. Grupy zaawansowane wykonują polecenia 1+4 dla równoległego obwodu RLC.
4. Uzupełnienie
Równanie krzywej rezonansowej (12) możemy uzyskać rozwiązując równanie różniczkowe drgań wymuszonych napięciem U = Uo-sincot. Z drugiego prawa Kirchhoffa otrzymujemy dla obwodu szeregowego:
UR+ UL+ Uc=U0smcot. (15)
j/df
~Ć~‘
Ponieważ:
Ur = IR,
zatem równanie (15) przyjmuje postać:
IR + L — + — \ldt dt CJ
U0s'ma)t.
(16)
Po zróżniczkowaniu i przekształceniu równania (16) otrzymujemy:
d2/ R dl 1 .
+---+--1
dt2 L dt L C
Up a L
cos (Ot.
(17)
Jest to równanie różniczkowe drugiego stopnia, które dla wartości ustalonych 11 ia następujące rozwiązanie:
(18)
/ = /o-sin(ó#+$5>),
Kilzie:
+ 1 coL-
coC
i
UjL Z ’
Z = JR + coL
tg <P = -
coL—— coC
(19)
(20) (21)
Szczegółowe rozwiązanie równania (17) znajduje się w podanej literaturze.
Dla prądu zmiennego określamy:
a) moc czynną (wydzielanąna oporze R): Pa = Isk-UskCOS<p,
b) moc bierną (wydzielonąna indukcyjności i pojemności): Pt, = Isk-UskS\n<p,
c) moc pozorną (lub całkowitą): P = USk Isk
Między tymi mocami zachodzi związek P^+Pf =P*. Dla odbiorców prądu
zmiennego ważnym zagadnieniem jest „poprawianie” cos<p. Jeżeli tak dobierzemy indukcyjność i pojemność, aby ę = 0, to: Pb - 0; Pcz = P; czyli odbiorcy maksymalnie wykorzystują energię elektryczną (płacimy za moc całkowitą P, a wykorzystujemy tylko moc czynną Pa).
Literatura
[1] J.Massalski, M.Massalska: Fizyka dla inżynierów, cz.l. PWN, Warszawa 1980.
[2] D.Halliday, R.Resnick: Fizyka, t.2. PWN, Warszawa 1974.