210
b. Obwód z cewką indukcyjną. Korzystając ze wzoru (13) obliczyć induk-cyjność cewki bez rdzenia i z rdzeniem. Oszacować niepewność pomiaru
AL.
4. Przeanalizować wpływ zmian elementów R, L, C na krzywe rezonansowe.
5. Grupy zaawansowane wykonują polecenia 1-5-4 dla równoległego obwodu RLC.
Równanie krzywej rezonansowej (12) możemy uzyskać rozwiązując równanie różniczkowe drgań wymuszonych napięciem U = U0-smcot. Z drugiego prawa Kirchhoffa otrzymujemy dla obwodu szeregowego:
(15)
Ur + Ui + Uc= Uo sino#.
Ponieważ:
Ur = IR,
zatem równanie (15) przyjmuje postać:
(16)
IR + L — + — f/d/ = Uęńncot. d / C J 0
Po zróżniczkowaniu i przekształceniu równania (16) otrzymujemy:
Jest to równanie różniczkowe drugiego stopnia, które dla wartości ustalonych ma następujące rozwiązanie:
(18)
/ = /o-sin(ńtf+$9)
pilzie:
A> =
R1 + \ coL-
No
2 Z
(19)
Z = ARL+\coL
<uL ■
tgp = -
(20)
R
(21)
Szczegółowe rozwiązanie równania (17) znajduje się w podanej literaturze.
Dla prądu zmiennego określamy:
a) moc czynną (wydzielanąna oporze R)\ Pa = Isk-UskCO$<p,
b) moc bierną (wydzielonąna indukcyjności i pojemności): Pb = Isk-Usksintp,
c) moc pozorną (lub całkowitą): P = Usk-Isk
Między tymi mocami zachodzi związek P^+P^ -P2. Dla odbiorców prądu
zmiennego ważnym zagadnieniem jest „poprawianie” cos <p. Jeżeli tak dobierzemy indukcyjność i pojemność, aby ę = 0, to: Pb - 0; PC2 = P\ czyli odbiorcy maksymalnie wykorzystują energię elektryczną (płacimy za moc całkowitą P, a wykorzystujemy tylko moc czynną Pa).
Literatura
[1] J.Massalski, M.Massalska: Fizyka dla inżynierów, cz.l. PWN, Warszawa 1980.
[2] D.Halliday, R.Resnick: Fizyka, t.2. PWN, Warszawa 1974.