213 2

określaniu wielkości dodatkowych sil działających na jednostki ładunkowe oraz na elementy mocujące.

Wzory zalecane przez instytucję klasyfikacyjną Det Norskc Yeritas podane są w podrozdziale 13.6.1.

Przyspieszenia na osi pionowej Z. poprzecznej Y i wzdłużnej X otrzymuje się przez odpowiednie sumowanie przyspieszeń liniowych oraz odpowiednich składowych przyspieszeń kątowych jako wartości niezależnych. Łączne przyspieszenie w każdym z rozpatrywanych kierunków można określić z wzoru

[29]:

a.

t

- y/ Z ^am

2

(13.50)

13.6.1. Procedura obliczeń przyspieszeń

/

Współczynnik falowania C_w

Współczynnik falowania C_w jako funkcja długości statku L: C_w = 0,0792 L    — dla L ^ 100

— dla L ^ 100 m

C_w

= 10,75

— dla 100 m< L ^ 300 m

— dla 300 m < L ^ 350 m

Parametr przyspieszenia q₀

— dla L > 350 m

(13.51)

gdzie:

v — prędkość statku (węzły).

lecz C, maksymalne 0,2 .

213