Komosa piżmowa 235
tości. Powinien zawierać olejek lotny w ilości co najmniej 0,5°/o. Wilgotność najwyżej 12%.
Zapotrzebowanie jest małe; uprawia się na specjalne zamówienie.
Zastosowanie. Ziele kornosy jest surowcem wyłącznie leczniczym; stosowane bywa jako lek przeciwrobaezny, rzadziej —* jako lek trawienny.
Rys. 40. Komosa piżmowa ambrosioides):
a — szczyt pędu w okresie kwitnienia skupienie kwiatów; d — kwiat; e -owoc; g — nasienie
( Chenopodiuni
; b — liść; c — - zalążnia; l —
Wymagania klimatyczne i glebowe. W naszych warunkach klimatycznych komosa piżmowa udaje się zupełnie dobrze. Wymaga gleby żyznej, pulchnej, zasobnej w próchnicę, raczej lżejszej, jednak dostatecznie wilgotnej. Wszędzie tam, gdzie bujnie rośnie komosa biała (lebioda), będzie się również udawała komosa meksykańska.
Uprawa roli i nawożenie. Uprawa roli pod komosę jest na ogół podobna do uprawy pod warzywa jednoroczne, np. szpinak. Najlepszym stanowiskiem jest pole po okopowych na oborniku. Na glebie żyznej udaje się komosa i bez dodatkowego nawożenia, na glebach słabszych łub w dalszych łatach po oborniku należy glebę nawozić.
Najodpowiedniejsze są nawozy organiczne: obornik i kompost. Dobrze działa nawożenie potasowe (popiół drzewny) oraz saletra (pogłównie).
Rozmnażanie. Komosę rozmnaża się wyłącznie z nasion, które wysiewa się bezpośrednio do gruntu. Nasiona są drobne, błyszczące, czarne; 1000 sztuk nasion waży
około 0,11—0,20 g; 1 g zawiera od 5000 do 8000 nasion. Nasiona kiełkują najlepiej na świetle. Zachowują zdolność kiełkowania około 2 lat
Zakładanie plantacji. Nasiona wysiewamy przed zimą lub wczesną wiosną w rzędy co 40 cm. Wysiewamy je na gładko wyrównaną, zwałowaną powierzchnię pola, zdejmując przy siewniku redlice, a pozostawiając kółko ugniatające zasiew. Frzy siewie wiosennym wschody pojawiają się po upływie 3—4 tygodni. Na obsianie 1 ha potrzeba 2—3 kg nasion.
Pielęgnowanie plantacji polega na spulchnianiu międzyrzędzi i usu-