Koper wioski 239
raturze do 30° lub w suszarni powietrznej przy dobrym przewiewie i dobrej pogodzie. Opakowanie daje się szczelne. Przechowuje się w dziale surowców trujących nie dłużej niż 1 rok.
(Inne nazwy: koper lekarski, fankul, koperek)
Rodzina: Baldaszkowate — Umbelliferae
Rys. 42. Koper włoski (Foeniculum capilla-ceum):
a — pęd z kwiatostanem i owocostanem:• b — kwiat: c — owoc (rnzlupka); d — owoc rozpadając)' się na dwie niełupki
W naszym klimacie koper włoski jest rośliną dwuletnią; niekiedy przy sprzyjających warunkach przedłuża się okres wegetacji do lat trzech; w ojczyźnie swojej jest zwykle byliną. W pierwszym roku uprawy wytwarza gęstą różyczkę odziomkowych liści ogonkowych i gruby, mięsisty, biały korzeń, kształtu wrzecionowatego. W drugim roku wydaje rozgałęzione łodygi, obłe, wyrastające od 1 do 1,8 m, pokryte sinawym nalotem. Liście potrójnie łub wielokrotnie pierzaste, o odcinkach nitkowatych i ogonku po-chwiasto otaczającym łodygę.
Kwiatostany — baldachy złożone składają się z 15—35 bal-daszków o kwiatach drobnych, niepozornych, żółtych. Baldachy rozwijają się kolejno, wskutek czego kwitnienie i dojrzewanie owoców przeciąga się na okres kilku do kilkunastu tygodni. Kwitnie, zależnie od odmiany, aż do przymrozków. Owoc — podobnie jak u innych roślin bal-daszkowatych mylnie nazywany nasieniem — jest to rozłupka złożona z dwóch niełupek, podłużnie przylegających do siebie; po dojrzeniu łatwo się rozdzielają (rys. 42 c, d). Owoce, zależnie od odmiany, są barwy brunatnozielonkawej, podłużnie walcowate, mają 5—11 mm długości, 2—4 mm szerokości. Niełupka jest spłaszczona od strony spojenia, lekko wygięta, na obu końcach słabo zaostrzona. Na zewnętrznej stronie (grzbietowej) ma po 5 podłużnych wyraźnie uwypuklonych żeberek i po 4 przewody olejkowe między żebrami. Cała roślina ma przyjemny zapach, podobny do anyżu.