252 253

Mapy topograficzne

Ryc. 7.18. Przykład generalizacii rzeźby terenu:

A - mapa 1:50 000 (poziomice zasadnicze co 10m, pomocnicze co 6 m. uzupełniające co 2,5m), B - mapa 1:100000(poziomice co 10 m).C-mapa 1:200000(poziomice co 20 m)

7.3.3. Elementy pożeramkowe

Na arkuszu mapy topograficznej - na obszarze pozaramkowym - znąjdują się informację niezbędne do właściwego korzystania z treści mapy. Należą do nich nazwa i godło (ryc. 7.19; patrz: podrozdział 7.3.1), a także skala i podzialka (ryc. 7.20; patrz: podrozdział 3.2) oraz schemat trzech rodząjów kierunków północy i ich relacji kątowych, właściwych każdemu arkuszowi mapy (ryc. 7.21). Kąt zawarty między kierunkami północy geograficznej i magnetycznej to zboczenie magnetyczne (deklinacja). Podana na schemacie wartość zboczenia jest średnią arytmetyczną Zboczeń obliczoną na obszarze arkusza mapy. Jeżeli kierunek północy magnetycznej znajduje się na wschód od południka geograficznego, to deklinacja ma wartość dodatnią, a jeżeli na zachód-ujemną.

[legionowo]		MAPA TOPOGRAFICZNA
		| N-34-126-0 |
OM POUCCmOWBC — ii> i i ^1 lim i '		a rw |
ur - - '“t.M BMŁTC / f. lA_1 rfcsfał-1 mi ll| Ryc. 7.19. Nazwa i godło arkusza mapy topograficzna) w skali 1:50 000

253