201504094524

, we. jest I prze-jce I® ńe kęsów, me funk-długi, jzyk służy jrmitów). iszczą się do tęp nie trafia y od rodzaju :ców żołądek niast u wielu - duży i wie-yczne bakte-| cienkie jest r, a wielokrot-w. Powierzch-aste wyrostki :owe. Na gra-jduje się jelito zoni) jest ono r nim symbio-tiające rozkład ikowców i tor-t łożyskowców

Ssatu - kręgowce wszechstronna 1 eksparaywn* MM

klatkę piersiową od jamy brzusznej. Choć przepona pojawia się już u krokodyli, to jej obecność jest charakterystyczna dla ssaków.

■ Układ krwionośny Stałocieplność ssaków jest m.in. skutkiem sprawnej pracy układu krwionośnego. Składa się on z dwóch krwiobiegów, a budowa serca zapewnia całkowite rozdzielenie krwi utleno-wanej od odtlenowanej. Serce ssaków jest czte-rojamowe, zbudowane z dwóch przedsionków i dwóch komór. Prawa część serca (nazywana żylną) zbiera krew odtlenowaną z całego organizmu i tłoczy ją do tętnic płucnych, lewa strona (nazywana tętniczą) zbiera natlenowaną krew z płuc i przekazuje ją do systemu tętnic, rozprowadzających krew po całym ciek. Na zwiększenie ilości transportowanego tlenu ma również wpływ budowa erytrocytów. Dojrzałe erytrocyty większości ssaków nie mają jądra komórkowego, dzięki czemu zużywają niewiele tlenu na własne potrzeby. Pozwala to na przeniesienie większej jego ilości do tkanek.

| bóbr, posiadają pozbawione ko-/ te bez przerwy ów, a między Mii) policzkowymi a. tzw. diastema.

j_ed^^k,ad oddechowy

ⁿym z warunków utrzymywania stałej temperatury ciała jest efektywna wymiana gazowa.

arządem wymiany gazowej ssaków są płuca pęcherzy ko wale Powietrze dociera do nich przez drogi oddechowe, w których skład wchodzą: jama nosowa, gardziel, krtań i tchawica, rozgałęziająca się na dwa oskrzela główne.

Krtań jest oddzielona od gardzieli nagłośnią, czyli fałdem nabłonka. Nagłośnia zamyka krtań w momencie przełykania, dzięki czemu nie dochodzi do przedostania się cząstek pokarmu do dróg oddechowych, które groziłoby uduszeniem. W krtani znajdują się również dwa fałdy śluzówki, tworzące struny głosowe. Ich napięcie wpływa na wysokość wydawanego przez zwierzę głosu.

Oskrzela główne wnikają do płuc, gdzie rozgałęziają się, tworząc coraz drobniejsze oskrzeli zakończone pęcherzykami płucnymi. Mili my pęcherzyków płucnych zapewniają dużą powierzchnię wymiany gazowej. Wentylacja _c odbywa się dzięki ruchom klatki piersiowej i przepony - dużego mięśnia oddzielającego

tchawica

Foskrzi i glówn

oskrzeliki

^ płucach ssaków znajduje się ok. 300 min pęche-i płucnych, mających łączną powierzchnię *■ 100 m².

naczynia włosowate płuc

żyła

główna

prawy przedsionek prawa komora

lewy

przedsionek

Układ krwionośny ssaka.

393