266 3

pracy wymaga jednakże dobrej znajomości robót blacharskich.

Odkształcenia obręczy przejawiające się nadmiernym biciem osiowym lub

Rys. 9.7. Obręcz w uchwycie do centrowania

promieniowym dają się zwykle usunąć przez zmianę naciągu szprych. Nie wchodzą tu oczywiście w rachubę duże odkształcenia kilkucentymetrowe spowodowane wypadkiem. W pierwszej kolejności usuwamy bicie promieniowe, a następnie bicie osiowe obręczy. Przeprowadza się to przez zwiększanie naciągu szprych w miejscach wybrzuszenia obręczy przy jednoczesnym zmniejszeniu naciągu w miejscu wklęśnięcia.

Zmiany naciągu szprych uzyskuje się przez wykręcenie lub wkręcenie nakrętek szprych, za pomocą specjalnego klucza. Koło najlepiej jest przy tych pracach zamocować w specjalnym uchwycie (rys. 9.7).

Przy centrowaniu obręczy należy sprawdzić, czy obręcz nie jest przesunięta w stosunku do piasty koła. Wykonujemy to za pomocą cienkiej nitki przykładanej w sposób pokazany na rysunku 9.8. Nitka powinna przechodzić dokładnie przez punkt przecięcia pionowej płaszczyzny symetrii piasty i osi koła, tak aby odległości „a” były równe. W przypadku całkowicie symetrycznych piast (np. motocykle Jawa), ustawienie obręczy można sprawdzić mierząc wysokość wystawania piast poza obręcz. Właściwe wycentrowanie koła i usunięcie bicia obręczy wymaga dużej wprawy.

Przy poważniejszych uszkodzeniach, obręcz koła powinna być wymieniona na nową. Jest to stosunkowo pracochłonne, ze względu na konieczność rozplecenia i powtórnego zaplecenia szprych koła. O ile rozplecenie koła

Rys. 9.8. Orientacyjna metoda sprawdzania prawidłowości poprzecznego ustawienia obręczy w stosunku do piasty koła

i zdjęcie obręczy nie wymaga specjalnych umiejętności, o tyle zaplecenie szprych przy zakładaniu nowej obręczy oraz właściwe wycentrowanie koła jest czynnością trudną.

266