Nagrzanie łączonych elementów zachodzi w czasie 0,0004^-0,001 s przy znacznej gęstości prądu i temperaturze w miejscu rozładowania wynoszącej około 11000°C. Krót-kotrwałość procesu zapewnia lokalne nagrzewanie, minimalne nadtopienie powierzchni czołowych i nieznaczne zmiany struktury w rejonie złącza. Opór elektryczny łączonych części nie ma wpływu na ilość ciepła wydzielającego się w strefie zgrzewania i dlatego można łatwo zgrzewać materiały o różnych własnościach fizycznych.
C
Rys. 11.25. Zasada zgrzewania beztransformatorowego doczołowego z nadtopieniem powierzchni zgrzewanych (udarowe): 1 - elektrody, 2 - elementy zgrzewane
Zgrzewanie udarowe znajduje zastosowanie do zgrzewania aluminium z aluminium, aluminium z miedzią, miedzi z niklem i mosiądzem, mosiądzu z mosiądzem, wolframu z platyną , irydem i wielu innych metali i ich stopów z tym jednak, że po-wierzchnie przekrojów zgrzewanych wynoszą maksimum 30 mm . W procesie zgrze-wania np. drutów miedzianych maksymalna gęstość prądu jest równa 3000 A/mm , aluminiowych 2000 A/mm , tj. około 6-^10 razy większa niż przy zgrzewaniu doczołowym iskrowym prądem przemiennym. Szerokość strefy wpływu ciepła mieści się w granicach 0,1 -K),5 mm. Praktycznym wykorzystaniem tej metody zgrzewanie jest np. łączenie termoelementów z powierzchnią materiału w celu określenia rozkładu temperatury w czasie spawania lub wyznaczenia dokładnej temperatury elementu w czasie obróbki cieplnej.
Zgrzewanie transformatorowe doczołowe bez nadtopienia powierzchni zgrzewanych. Zgrzewanie tego rodzaju odbywa się w ten sposób, że łączone elementy po zetknięciu powierzchniami zgrzewanymi dociska się do siebie, a następnie rozładowuje się kondensatory przez uzwojenie pierwotne transformatora. Na skutek tego w uzwojeniu wtórnym indukuje się prąd, który przepływając przez części nagrzewa je do stanu plastycznego. Pod wpływem działającego docisku następuje spęczenie i zgrzanie. Zasadę zgrzewania transformatorowego ilustruje rysunek 11.26.
296