Zgrzewanie wybuchowe jest metodą spajania charakteryzującą się tym, że połączenie części następuje w wyniku docisku dynamicznego łączonych powierzchni wywołanego energią wyzwalającą się przy detonacji materiału wybuchowego.
Znane dotychczas sposoby zgrzewania wybuchowego metali i stopów można podzielić na dwie grupy (rys. 11.4L):
1) metody polegające na bezpośrednim działaniu ładunku wybuchowego na łączone elementy,
2) metody polegające na działaniu pośrednim.
a)
b)
Rys. 11.41. Zasada zgrzewania wybuchowego poprzez: a) bezpośrednie działanie ładunku wybuchowego, 1 - elementy zgrzewane, 2 - ładunek wybuchowy, 3 - podkładka, 4 - zapalnik; b) pośrednie działanie ładunku wybuchowego (z jednoczesnym kształtowaniem elementów), 1 - forma, 2 - matryca, 3 - elementy zgrzewane, 4 - ładunek wybuchowy
W procesach spawalniczych zastosowanie znalazły metody bezpośredniego działania ładunku wybuchowego na łączone materiały, których zasadę obrazuje rysunek 11.4la. Jak wynika z przedstawionego schematu źródłem energii przy zgrzewaniu wybuchowym jest paliwo chemiczne w stanie stałym w postaci odpowiedniego materiału wybuchowego. Paliwo to, w wyniku eksplozji przetwarza się w silnie sprężony gaz, mający wysoką temperaturę. Mamy zatem do czynienia ze zjawiskiem fizycznym wyrażającym się gwałtownym oswobodzeniem energii - detonacją, która wywołuje falę uderzeniową przyciskającą ku sobie łączone elementy. W wyniku gwałtownego zetknięcia łączonych elementów i ich wzajemnego przesunięcia powstaje połączenie z charakterystyczną falistą linią zgrzeiny (rys. 11.42). Warunkiem niezbędnym do uzyskania poprawnego połączenia jest: ^
- odpowiednia prędkość zderzenia jyz; zapewniająca przejście materiału w stan plastyczny w tzw. punkcie zderzenia C (rysjl.42):
309