321 3

7.4. UZDATNIANIE WODY DO OBIEGU PAROWEGO I CHŁODZĄCEGO

Rys. 7.14. Schemat instalacji uzdatniania wody do obiegu chłodzenia elektrowni 12 x 360 MW (układ dla 6 bloków), wg Energoprojektu Warszawa

1 - akcelerator do dekarbonizacji; 2 - zbiornik mleka wapiennego; 3 - zbiornik wapna mielonego; 4 - zbiornik kwasu solnego; 5 - miernik kwasu solnego; 6 - neutralizator przecieków; 7 - chłodnia kominowa; 8 - skraplacz; 9 - woda dodatkowa; 10 - kwaśne wody popłuczne z demineralizacji; 11 - odmuliny do instalacji odpopielania hydraulicznego

w wyniku czego następuje pękanie i kruszenie betonu. W celu zmniejszenia niszczącego wpływu utrzymuje się w wodzie chłodzącej wymaganą zawartość jonów SC>4~ (400 — 600 mg/1) oraz stosuje środki zaradcze natury konstrukcyjnej (np. zabezpieczanie betonu powłokami ochronnymi).

Utrudnienie w pracy urządzeń chłodzenia - niezależnie od ich rodzaju - stanowią także mikroorganizmy w formie kolonii rozwijających się na ściankach urządzeń i elementów obiegu. Do ochrony przed nimi wodę chłodzącą zatruwa się chlorem, związkami chloru lub związkami miedzi. Do ochrony wody (w obiegach otwartych i zbiornikowych) przed zatruciem, a także w celu oszczędności wymienionych związków chemicznych, podaje się je udarowo, co kilkadziesiąt minut.

Obecność osadów mineralnych i biologicznych na powierzchni rurek skraplaczy jest niepożądana. Sprzyja ona procesom korozji (odcynkowania) oraz pogarsza warunki wymiany ciepła. Osady te są w stosowanych układach usuwane w procesie ciągłego czyszczenia rurek skraplaczy. W pomocniczym obiegu bocznikującym skraplacza krążą kulki z gumy porowatej, o średnicy równej wewnętrznej średnicy rurek. Przetłaczane strumieniem wody czyszczą wewnętrzne

321