344jpg

sodowo-polauiw a. utrzymują poicncjal błony na tym właśnie poziomic. Różne bodźce mogą jednak komófię wytracać z lego sianu stacjonarnego. Jeśli w wyniku lakiego /darzenia potencjał błony nie przekroczy wartości około -55 mV. mechanizmy ic w krótkim czasie przywrócą potencjał spoczynkowy. Jc^li jednak potencjał błony wzrośnie powyżej lej wartości, w błonic komórkowej uaktywniają się inne mechanizmy, które prowadzą do powitania tak zwanego potencjału czynnościowe-go. Wartość potencjału, powyżej którego może zostać wyzwolony potencjał czynnościowy. nazywamy progiem pobudlinoki. Potencjał czynnościowy to rodzaj zaburzenia potencjału spoczynkowego błony mający właściwość rozprzestrzeniania się wzdłuż włókna nerwowego. Jeśli spojrzymy na pcw ten punkt włókna, to zmiany potencjału Nony w tym miejscu wyglądają tak. jak przedstawiono na rycinie 14.1.

Refrakcja

R>c. 14.1. Przebieg potencjału czynnościowego w określonym punkcie wttkita nerwowego Unią ciągłą przedstaw»uay jest potencjał błony komórkowej. Unią przerywaną - wartość progu pobudliwości ru następny bodziec. Czas trwania pKencjału czy nnościowego to ok I ms. Jest to tzw. czas refrakcji bezwzględnej, u którym nic jest możliwe wyzwołente na-stępnego potencjału czynnościowego Pó nim następuje okres refrakcji wzgłpJncj trwający kilka milisekund, w czasie którego wyzwolenie następnego potencjału czynnościowego jest utrudnione ze względu tu podniesiony próg pobudliwości. W krzywej przebiegu potencjału czynnościowego można wyróżnić kilka fragmentów: fazę depolaryzacji, fazę repołaryracji, potencjał następczy hipcrpolaryracyjny i pcweocjal następczy dcpolaryzacyjny.

344