360,361

' J. Derrkla, Sonie Statesments and Truisms ahout Neodogisnn, and Otber Smali Seismisms, [w:] The States of.Theory' l/isttiy, hi, iiUn red. I). Carroll, New York 1989,8. 85.

■ P.dc Mm, Alegorie czytania. Jfzyk figuralny u Rousseau, Nieti.uhey HlmM A. Przybysluwski, Kraków J004, n. i a.

J. I lillin Miller, On T.dge: The Crossinayi ofContcmf>oinr\ Citthhm, | I* and Then, New York 11)91,8. 1K 7

mkcja czy dekonstrukcjonizm?

■Tłumu należy zacząć omawianie jednego z najbardziej wpływowych, Jfllr najbardziej krytykowanych kierunków we współczesnych bada-n ku li IRekonstrukcja wiąże się ściśle z filozofią francuskiego filozofii I >i ii idy (1930-2004), dekonstrukcjonizm natomiast to kierunek ■|i literackich, najżywiej rozwijający się Stanach Zjednoczonych na ■tt siedemdziesiątych i osiemdziesiątych, nazywany także „szkołą w większość jego przedstawicieli skupiona była wokół Paula de Ma-■H |), wykładowcy literatury porównawczej na Yale University do Pht pierwszy głośny manifest tej szkoły uważa się tom zbiorowy De-h and Criticism (1979) z tekstami Jacques'a Derridy, Paula de Mana, 411 n .1, Geoffreya Hartmana. Za najważniejsze prace analityczne -A ile Mana, zebrane w tomach B/indness andInsight (1971,1983), ■ nhi /(.• yk figuralny u Rousseau, Nietzschego, Rilkego i Prousta (1979) pośmiertnie przez jego uczniów: The Rhetoric of Romanticism Mm '/•"/,. to Theory (1986), Critical Writings /95J-/97# (1989) oraz Vm; 1 ¹ ' ■»•»<»). Do najwybitniejszych przedstawicieli dekonstrukcjoni-Ilinie,-v loseplu I lillisa Millera, Barbarę Johnson, Geoffreya Hart-i" 1 nf pokolenie uczniów i tłumaczy Derridy i de Mana - Gayatri plvak, Wernera Hamachera, Samuela Webera, Rodolphe’a Ga-Błlyesa, Peggy Kamuf, Włada Godzicha, Lindsaya Watersa.

..... ji są wielostronne, choć wymienić należy przede wszyst-

w V t V k i', które zaważyły zarówno na Derridowskiej, jak i de Ma-M dlc 1 owskicj filozofii literatury: Friedricha Nietzschego (1844-^■Kyka pojęciowego maskującego swoją retoryczną naturę', Sig-V • 9 1«>) krytykę substancjalnego i jednorodnego podmiotu⁶

^Hun hoduj pierwsza trzy źródła Derridowskiej dekonstrukcji wskazała W |>i redniowir do własnego przekładu /><■ hignimnnito/ogir na język angicl ■f '' 'hnndntoń Prtface, |w:j J. Dcrrida, O/Grammatology, Baltimore 1974. jf| Hi ji>| ulmiiuiwuliiie 1 liiiidamenlalnie figuralny” | I lillis Millet. On Rdge: The ikK

inNldmli.lii \itl/hnod\ In jedna / izcizy pudami Ir przez lileralinę w wątpliwość"

Różnica między dekonstrukcją a dekonstruk-cjonizmem

Deconstruction and Criticism

Przedstawiciele

dekonstrukcjo-

nizmu

Źródta

dekonstrukcji