Ałfuy geograficzne
Ałfuy geograficzne
Ryc. 11.12. Narodowy atlas Polski. War$mva*Kraków-GdBńsk 1973-1078
Ryc. 11.13. Mas Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1933 1997
Do atlasów regionalnych zalicza się także atlasy miast. W Polsce takie opracowania są nieliczne i niezbyt wartościowe. Wydano wprawdzie atlasy Warszawy (1975), Poznania (1978), Krakowa (1988) (ryc. 11.11) i Łodzi (2002), ale trudno je nawet porównywać z atlasami wielkich aglomeracji Paryża (1967, 1972), Berlina (1960), Londynu (1969) czy Jerozolimy (1973) (patrz: wybór atlasów na końcu rozdziału).
Kolejną grupę tworzą atlasy tematyczne (ryc. 11.14) - kompleksowe opracowania dotyczące zagadnień fizycznogeograficznych i społeczno-gospodarczych. Wyróżniają się wśród nich atlasy: rolniczy (1964-67), przemysłu (1975), klimatyczny (1973), hydrologiczny (1987). zasobów, walorów i zagrożeń środowiska geograficznego (1994), a także duża grupa atlasów geologicznych, które - mimo nazwy - często są wieloarkuszowymi mapami geologicznymi.
Do największych osiągnięć polskiej kartografii atlasowej zaliczają się przede wszystkim: ogólny Atlas świata Służby Topograficznej Wojska Polskiego, wydawany w latach 1962-1968, jeden z nąjwiększych i nąjlep-szych atlasów tego typu w skali światowej, oraz dwa narodowe atlasy naszego kraju -Narodowy atlas Polski (1973-1978) (ryc. 11.12) i Atlas Rzeczypospolitej Polskiej (1993-1997), najpełniejsza kartograficzna monografia kraju (ryc. 11.13). Na 159 arkuszach mapowych w formacie 70 cmx52 cm umieszczono 922 mapy wszechstronnie charakteryzujące rozwój i stan państwa. Jest to niezastąpione źródło wiedzy geograficznej zarówno dla naukowców, jak i dla studentów.
Zupełnie nowym produktem na rynku kartograficznym są atlasy zwane komputerowymi lub elektronicznymi (patrz: rozdział 13).
Ryc. 11.14 Wybrane atlasy tematyczne Polski