412 3

10. AUTOMATYZACJA W ELEKTROWNIACH PAROWYCH

z układami regulacji ciśnienia były często wyłączane. Znacznie korzystniejsze są kotły na węgiel brunatny z młynami wentylatorowymi. W celu poprawy jakości regulacji w przypadku kotłów na węgiel kamienny w IASE Wrocław opracowano i zastosowano układy ograniczające proces zasypywania młynów [10.11],

Rys. 10.6. Przebiegi regulacji mocy P, ciśnienia p, strumienia paliwa m_B i poziomu wody h w walczaku kotła (dla bloku 200 MW z kotłem na węgiel kamienny); wymuszenie wartością zadaną regulatora mocy Zaczerpnięto z [10.15]

Szczególnie trudne warunki pracy mają układy regulacji w czasie rozruchu bloku energetycznego. Prześledźmy pracę UAR temperatury w kotle o ciśnieniu powyżej 18 MPa. Kotły zaprojektowane na wysokie ciśnienie mają stosunkowo małe powierzchnie parowników (małe wartości ciepła parowania r dla tych ciśnień, rys. 3.3), a duże powierzchnie przegrzewaczy pary. W czasie rozruchu, gdy kocioł pracuje np. z ciśnieniem ok. 6 MPa, duża wartość ciepła parowania r dla tego ciśnienia powoduje, że zgodnie z zależnością (3.42) w parowniku jest wytworzony mały strumień pary i w konsekwencji w przegrzewaczu o dużej powierzchni następuje duże przegrzanie pary. Aby zapewnić odpowiednią temperaturę pary podczas rozruchu, należy do schładzacza doprowadzać duże strumienie wody schładzającej, co powoduje, że schładzacz i początkowa część następującego po nim stopnia przegrzewacza pary pracuje jak parownik - występuje stan nasycenia. Zatem mierzona za schładzaczem temperatura pary (jako sprzężenie zwrotne regulatora Rn, rys. 10.5) nie odwzorowuje strumienia wody schładzającej. W takich warunkach kaskadowy układ regulacji temperatury pary pracuje źle. Dlatego dla takich kotłów w okresie rozruchu jest stosowany UAR temperatury, w którym są wykonywane obliczenia bilansowe schładzacza stopnia przegrzewacza pary i jego model własności dynamicznych, aby wyznaczyć zadaną wartość otwarcia zaworu wody schładzającej [10.10, 10.19],

412