422 2

10. AUTOMATYZACJA W ELEKTROWNIACH PAROWYCH

10.6. PODSUMOWANIE

W latach dziewięćdziesiątych XX wieku wraz z modernizacją polskich elektrowni, dotychczasowe systemy automatyki w wykonaniu aparaturowym i przekaźnikowym zaczęto zastępować nowoczesnymi mikroprocesorowymi układami o rozproszonej strukturze sterowania pracą elektrowni tzw. systemy DCS (ang. Distributed Control System) [10.2, 10.4^ 10.7, 10.10, 10.16-h 10.18]. Zainstalowano m.in. systemy: Teleperm XP (Siemens), Ovation (Emerson Westinghouse), Symphony (ABB), Asix (ASKOM Polska) itp. Pozwoliło to zrealizować rozbudowane układy automatycznej regulacji, sterowania i zabezpieczeń bloku, a przede wszystkim uzyskać kompletną i niezawodną informację o procesie technologicznym.

Podział na hierarchiczne poziomy: obsługi i nadzoru, przetwarzania informacji, sterowania itp., powoduje, że informacja w systemie jest przekazywana ra poziomy wyższe w postaci zagregowanej. Dzięki temu na poziomie obsługi i nadzoru proces technologiczny jest przejrzyście podzielony i przedstawiony. Personel nastawni jest odciążony, operator bloku może skupić się na najistotniejszych zadaniach. Schematy technologiczne o różnym stopniu uszczegółowienia na monitorach, klawiatura funkcjonalna oraz myszki służą do prowadzenia ruchu bloku przez operatorów.

Na prostym przykładzie regulacji temperatury (rys. 10.12) wybranego czynnika - przy czym temperaturę mierzy się termoelementem, a poprzez stopień otwarcia zaworu reguluje jej wartość, można porównać pracę klasycznych już systemów analogowych z cyfrowymi. W klasycznym rozwiązaniu (rys. 10.12a) sygnał analogowy (prądowy) temperatury jest doprowadzany do nastawni i rejestrowany (rejestrator analogowy RA) oraz odwzorowany na wskaźniku WA. UAR, oddziałując na zawór, reguluje temperaturę zgodnie z wartością zadaną. Operator poprzez zmianę nastawu wartości zadanej regulatora na stacyjce A/R lub odpowiednimi przyciskami również może zmieniać stopień otwarcia zaworu. Informację

0    wartości regulowanej temperatury operator przekazuje Dyżurnemu Inżynierowi Ruchu Elektrowni (DIRE) telefonicznie. W zmodyfikowanym układzie (rys. 10.12b) sygnały analogowe i binarne po przetworzeniu w przetwornikach A/C są podawane na monitorze Mjako przebiegi czasowe w czasie rzeczywistym, zapisane na drukarce komputerowej jako wydarzenia i raporty, zapamiętane i na drodze cyfrowej przesłane do DIRE lub innych służb. W obu układach a) i b) UAR są jednostkami autonomicznymi. W rozwiązaniu na rysunku 10.12c analogowy sygnał odwzorowujący temperaturę jest przetwarzany w szafie wejść obiektowych na sygnał cyfrowy

1    doprowadzany do szafy sterowników, gdzie jest zaprogramowany również regulator temperatury oddziałujący na zawór. Informacje cyfrowe ze sterownika są przekazywane do stacji operatorskiej w nastawni. Operator za pomocą myszki i klawiatury może oddziaływać na regulator i zawór regulacyjny.

W przypadkach a) i b) inżynier automatyk z odpowiednimi uprawnieniami w wydzielonym pomieszczeniu regulatorów mógł zmieniać nastawy regulatora. W rozwiązaniu c) pojawia się stacja inżynierska, z której zdalnie drogą cyfrową

422