389

Pochodne sulfonylomocznika

Leki te pobudzają komórki B wysp trzustkowych do wzmożonej produkcji insuliny. Z grupy pochodnych sulfonylomocznika II generacji (np. glibenklamid, gli-klazyd, glipizyd), jedynie glipizyd (Glipizide, Glucotrol) był testowany na kotach, u których wydzielanie insuliny było niedostateczne. Stosowano Glucotrol (tabletki po 5 i 10 mg) w dawce 5 mg/zwierzę, 2 razy dziennie. Działania niepożądane, po stosowaniu pochodnych sulfonylomocznika u kotów: wymioty, hipoglikemia oraz zwiększenie stężenia aminotransferazy alaninowej. U psów przy cukrzycy insulinoopornej może być stosowana pochodna sulfonylomocznika - glibenklamid (Glibenclamid, Euglucon), w dawce 0,2 mg/kg m.c./dziennie.

• działania niepożądane. Mogą występować zwłaszcza przy niewydolności wątroby i nerek i obejmują: reakcje alergiczne (świąd, rumień, agranulocytoza), wewnątrzwątrobowy zastój żółci, niedoczynność tarczycy oraz działania teratogenne.

Pochodne biguanidu

Lekiem, dla którego ustalono właściwości farmakokinetyczne u kotów, była met-formina (Merformin) i są one podobne jak u ludzi. Lek ten bywa stosowany u ludzi w cukrzycy typu II; brak jest dotychczas obserwacji klinicznych u małych zwierząt.

Glukagon (Glucagon)

Jest to hormon hiperglikemiczny, przeciwdziałający nadmiernej hipoglikemii. Jego uwalnianie mogą stymulować: stres, głodówka, trening fizyczny, a hamująco wpływają: insulina i hiperglikemia. Glukagon stymuluje glikogenolizę, glikoneogene-zę oraz lipolizę. Jego okres półtrwania w plazmie wynosi w przybliżeniu 3-6 min. Glucagon do wstrzykiwań, fiołki po 1 i 10 mg. Może być stosowany u psów w przypadkach, gdy wywołana insuliną hipoglikemia nie daje się znieść podawaniem dekstrozy. Lek może być przydatny jako środek hiperglikemiczny tylko u pacjentów z wystarczającym zapasem glikogenu w wątrobie. Jest przeciwwskazany przy nowotworach trzustki.

• dawkowanie. Psy: 1 mg/zwierzę (s.c. lub im.).