5897175246

Niestety, kryteria te są rozpracowane jedynie

w stosunku do inwestycji produkcyjnych. W sto-

♦

sunku do interesującej nas dziedziny budownictwa ogólnego teoria nie wypracowała jeszcze systemu kryteriów. Ale nie jesteśmy zupełnie

bezsilni w stosunku do tematu. Nasilenie budo-

- »• '

wnictwa i różnorodność dyspozycji spowodowała konieczność opracowania szeregu norm programowych, a więc standartów osiedlowych, budynkowych i pomieszczeniowych, przestrzeniowych i wyposażeniowych. Ich uzupełnieniem są normatywy projektowe. I to są pierwsze stosowane kryteria dla oceny efektywności budowy, opracowane przez praktykę. W oparciu o ten dorobek proponuję wprowadzenie następujących 7 kryteriów dla oceny efektywności inwestycji nieprodukcyjnych.

Kryteria dla oceny programu.

Programy przestrzenne wyposażeniowe

Standarty przestrzenne i wyposażeniowe wyznaczają poziom zaspokojenia potrzeb jednostkowych. Celem przeanalizowania standartów wszelkiego rodzaju inwestycje budownictwa ogólnego rozbijamy na dwie grupy:

a)    sprzężone z inwestycjami produkcyjnymi,

b)    obsługujące bezpośrednio poprawę warunków bytu klasy pracującej.

Inwestycje sprzężone warunkują realizację planu produkcji. Muszą być zrealizowane. W związku z powyższym możemy powiedzieć, że górna granica standartu wyznacza stosunek globalny sumy środków postawionych do dyspozycji przez plan na pokrycie danej potrzeby do zapotrzebowanej ilości jednostek w zakresie inwestycji sprzężonych. Powiększenie ilości jednostek użytkowych celem poprawy warunków bytowania klasy pracującej przy zmniejszeniu standartu jest celowe, o ile uzyskamy w ten sposób poprawę warunków bytowania mas pracujących i równocześnie uzyskamy wartości, które dłuższy czas mogą służyć ekonomice socjalistycznej.

Oil góry:

Fragment pokazu rozbudowy N. Światu.

Fragment pokazu Domu Wojska Polskiego.

Fragment pokazu Ośrodka Szkoleniowego w Ursynowie.