38,39 3

rysowanie papugi (rys. 26). W czasie zaj<| z nich należy poświęcić prozie (np. ud w opowiadaniu bajek; dziecko występuje w roli | gdyż ona dominuje w mowie spontanicznej. | W przypadku wszystkich ćwiczeń trzeba uwagę, by tekst przez cały czas był wyj: wyraźnie i starannie, bez przyspieszania temp® I wypowiadania na wdechu, połykania końc Wania się wyrazów itp.

III

Ćwiczenia

fonacyjne

cja (od greckiego phmie — dźwięk, głos) oznacza do wydawania głosu, do posługiwania się cm. Dlatego też ćwiczenia fonacyjne określa się licz mianem ćwiczeń głosowych. W ramach t.,ęć z dziećmi wprowadza się je po opracowaniu ępnych ćwiczeń oddechowych. Zalecenia odnośnie lego typu zajęć podaje Irena Styczck^ł.

Ćwiczenia głosowe mają na celu wykształcenie u dzieci oilpowiędnie; wysokości i umiejętności właściwego utorowania natężenia głosu w czasie mówienia. W trakcie ćwiczeń należy pamiętać o tym, by nie przeciążać

‘ I. Styezfk: Zaryt logoptAti, Warszawa 1970, PWN.

39