I! prawo KirchhofTa
'Suma zmian potencjału w zamkniętym obwodzie jest równa 0"
(gdy przechodzimy przez obwód w kierunku zgodnym z kierunkiem płynięcia prądu zmiana potencjału (napięcie) = -IR, gdy przechodzimy przez źródło SEM od *-* do ■+' zmiana potencjału = -£)
Sposób obliczania prądu w obwodzie (oczku) prądu:
r
i-a +ć =o
er- 2 Y -
-O-
-rft -ieAł-£*o R=B<nai
n- 2Ql
r-
~ *veŁ
i A
Obwody złożone:
I prawo KirchhofTa:
na Uieo,
W1*’0
Sumałprąaow w dowolnym węźle jest równa 0. (prąd wpływający >0, wprąd wypływający <0).
?DuZriOi£G,te.
7* |
-X- o. + £ =-0 | ||
4 "V1 4 |
\ \ | ||
1 i_I |
fv«, *Ł=0 |
T = Ł. ' ~4 Si |
\ ł - |
1-XA- RA-r£ = 0 Ir-r.-i^-o |
rŁ= su. |
^ a " 3, | |
r-r^r = f- |
«■ Ł. =■ £ f _L 4- i_ C, 1 K| Si |
. / i |
2__ |
3T = x |
«£ |
Oddziaływania magnetyczne
1S20 r. Oersted - prąd płynący w przewodniku wywołuje efety magnetyczne (skręca igłę magnetyczną), czyli jest źródłem “siły magnetycznej".
: |
e-i |
i | |||
1 |
•—*. |
”V | |||
ii ; ł . |
- |
hi 1 . |
■ i |
3 |
Wniosek: przewodnik z prądem i magnesy trwałe wytwarzają, pewne "pole" wokół siebie, poić magnetyczne.
Miarą tego poła jest wektor indukcji pola magnetycznego 3.
Definicja pola D (z tzw. siły Lorentza)
u n A e.
r- - trosce, jłatw-. pmisz. J isdo.oćj
5ćla dłocdc^pca. •'■-a. ^ojzd^n. csu eJek&or.
I- = (3 O- x 3
F _L W F J_ 3
& V x h
Ł u*
izu JL S
b = e- £ś- -3 = -iAi
Ł TI. o
odo v i 2>
o i
F - oxt 2>
jedcOoć-tca :
l3J
id^JlLLci^C.oC. t\C- prczZufOcinlk O dl^d^oO i
F= l n A L) - - I l 3
- _ - a J
F = L l*j
-r2c!c-< A
N M
1T
l ' - <0 G-o /jciujs/
•'-śiĄ-JtdrUi 6 '1 -.a :
— es a. a i. a rui. pola muarięlaozncOO n.a. cczraozaio.a/ ord ćcarace u D d _ ■ _ • d
-440 nźk. £ prrO,aZ'*l —* i" , U i merrj. -oto/
=r;:; tso-^u OzoiflCi/ ii? asZ
tS v*J
I «