43

- 84 -

Tabela 2

Wartości głębokości, morza /H^ 1 prędkości fal /c/ dla pływu teoretycznego /kula ziemska baz kontynentów/ £30J

	0	20	40	60	80	90
c m/s	463	435	355	226	80	0
	21.900	19 340	12 550	5 474	660	0

W tabeli 2 przedetawlono dla różnych szerokości geografi-. czriych obliczone prędkości i głębokości, na których fala pływu mogłaby nadęZać za przemieszczaniem się sił wzbudzających. Obliczone głębokości oceanów sę większe niż w rzeczywistości, co najmniej do 45° szerokości geograficznej i nie aogłyby spełnić warunku /4i/. W rzeczywistości falo pływu ns Ziemi będę miały tendencje opóźnianie się w stosunku do połolenia generującego Je ciała niebieskiego. Z tym zwlęzany jest fakt,' Ze w każdym    reolnyn

oceanie występ! złoZony charakter fali pływu.

w czasach Lepiące*a nie można było rozwięzać równanie ruchu fal pływu,-jak tylko przy załoZenib, Ze ocean o stałej i odpowiedniej głębokości pokrywa całę powierzchnię globu. Ns podstawie zestawienia realnych pływów obserwowanych w kilku miejscach geograficznych Laplace wprowadził do rozważań teoretycznych współczynniki ’ korekcyjne' do amplitud i faz składowych wahań poziomu morza* Zakładał, ze ta współczynniki sę stałe dla danego miejsca obserwacji 1 mogę być znalezione na podstawie ; obserwacji i realnych pływów.

,W teorii dynamicznej Laploce opierał się. na dwóch podstawowych założeniach:

-    okres wahań poziomu morza wywołany działaniem okresowej siły pływotwórczej równy jest okresowi tej siły,

-    jeżeli'j^dnoczćnie oddziałuje pewna liczba sił okreso-• wych, to wahania wywołane każdę z nich można rozpatrywać oddzielnie, a ogólny rezultat działania ich wszystkich można otrzymać drogę złożenia wahań składowych*

Rozumowanie Laplace'e można przedstawić na przykładzie pływu księżycowego* DeżeLi cosinus odległości zenitalnej /Zj^/ w równaniu /39/ wyrazić poprzez funkcję parametrów : szerokość miejsca obserwacji /<f/, deklinację Księżyca/<5 / i kęt godzinny 8 oraz dodatkowo wprowadzić współczynniki korekcyjne można uzyskać wzór na obliczenie wysokości pływu w stosunku do średniego pozicnu morza w postaci:

f - 3 kMr² /I - 3sin²«P / /l 3sln²<5 /

F-go³    5

♦ PjSin^sin^.coa/S - |||| + Pgcos^cos dcos/2 0- rj_z/

7-42/

gdzie:

“ ^W9P^^C2Y.nniki korekcyjne.

Każda że składowych wysokości we wzorze/42/prezentuje falę elementarnę* Pierwszy człon charakteryzuje falę długo--okresowę, arugi falę dobowę, a trzeci falę pćłdobowę • Formy obliczeń oływui zaproponowane przez Laplace a oraz