PRZEPŁYW KRWI W SERCU
ŻYŁA TĘTNICA
GŁÓWNA PŁUCNA
GŁÓWNA
DOLNA
i
f'
«;
i:
*
v.
-PRZEDSIONKOM^ -
fi
i -
m\ ■ ż w Y^r-,.
BOCZNA
ŚCIANA
SERCA
<*(***%*
-i—*'--.
.vą; .
KONIUSZEK
ODNOGA
PRZEWODZĄCA
WSIERDZIE
Y-; V ■■ ■. ■•:** V A
Ątwwuw-wąj i W W....."
WŁÓKNA
PURKINJEGO
Wyspecjalizowany system przewodnictwa (zielony kolor na rysunku z prawej) odpowiada za fizjologiczny rytm serca. Impufsy (czarne strzałki) wywołujące czynność skurczową serca są wysyłane w określonym rytmie z węzła zatokowo-przedsionkowego (duży, zielony owal z lewej strony serca na rysunku z prawe/) lub z rozrusznika serca. 2 tego miejsca impulsy przemieszczają się do węzła przebsionkowo-komorowego (powyżej komód i po krótkiej przerwie dalej wzdłuż przegrody do koniuszka oraz na boki do mięśnia komór serca. Podczas tej drogi impulsy przenikają z włókien układu przewodzącec: do komórek mięśniowych w kierunku od wsierdzia do nasierdzia, wywołując skurcz i roboczego mięśnia komór i w konsekwencji przemieszczenie krwi (strzałki na schemacie serca powyżej) z komór do krążenia tętniczego. Rozchodzenie się impulsu elektrycznego w sercu znajduje odzwierciedlenie w zapisie elektrokardiograficznym (dolna rycina z prawej). Załamek R (fo/efowy) i QRS (pomarańczowy} powstają z impulsów przechodzących odpowiednio przez przedsionki i komory. Załamek T (czarny) tworzy się, gdy komórki, serca odzyskują wrażliwość, bezpośrednio po-skurczu serca.
PRZEWODNICTWO ELEKTRYCZNE W SERCU
AORTA
E. .
A - ..
EŁ ZATOKOWO
WĘZEŁ/ •• 'f-S.
PRZEDSIONKOWO- X . • ; -KOMOROWY
NASIERDZIE
ELEKTROKARDIOGRAM