450 2

13 *0*0*-*

_fłwlftwe .-(iron 14 metal dzięki izolowaniu go od agresywnego Arodow.sk„ ^uhik.ka od.    spetmajn jedynie wówczas, gdy są całkowicie szc/c^

fil SWOJC n" ¹    •    a.,# fii.rAuj lllh iniU l ll lllf.    | n. .1__

Powłoki wiouw»v —------

/aren? swoje zadanie spełniają jedyn

Odsłonięty metal rodzimy w miejscu ryt anodą, natomiast powłoka katoda Ponieważ powierzchnia anody. t, ._)IIW ' której zachodzi utlenianie, jest mała w stosunku do powierzchni kaiods    *»•

ograniczona do niewielkiego obszaru powoduje utworzenie się głęb..^ T w stosunkowo krótkim czasie. Pow łoki metalowe mogą być nakładane • ^W/cr<>w (przez elektrolizę), chemicznie, zanurzeniowe, natryskowo lub przez, n! "*ⁿ'^C/n|e polecające na nałożeniu na metal chroniony blachy z metalu chroni , _cf ^aten>w*nie

cowaniu.    '    ' ^prz*Wal.

Pokrycia metafowe na stalach wykonuje się zwykle z cyny (rys. 13 13). Ciągła warstwa pokrycia którym* z. ty eh metali izolui ^Cynku elektrolitu, przez co zapobiega jej korozji. Jeżeli jednak na pokryć,_u j    ^<Hj

rysy odsłaniające pokrytą stal. to zachowanie się każdego z tych dwó    ^i,ę

jest zasadniczo odmienne. Względem cyny stał jest anodą, a wię_c , ocynowana /.ostaje zadrapana, wówczas tworzy się niewielka anod * ^blacha powodująca szybką lokalną korozję stali. Pokrycie cynkowe jest w dal ^SU,0w# skuteczne, gdyż cynk jest anodą względem stali. Ponieważ, obszar odsł !^{/ym Ci}^ (katody) jest bardzo mały. więc pokrycie cynkowe koroduje powoli^staJi dalej chroniona.    ' ^{a sta}* jest

^z\'V^z\ ^zrzy

e'

e‘

Stal

RYS 13.13 Namesrone na stal ochronne warstwy cyny i cynku zachowywują się odmiennie a) jakiekolwiek nicaąglofci w warstwie cynowej powodują szybką lokalną korozję clekuu chemiczną stali, gdyż stal jest anodą względem cyny. b) cynk chroni stal nawet wówczas, gd, u warstwie występują nieciągłoici. gdyż stal jest katodą względem cynku

W warunkach korozji atmosferycznej cyna jest katodą w stosunku do żelaza. jednak w przypadku braku tlenu z powietrza cyna staje się anodą, a żelazo katodą Taka zmiana względnych potencjałów żelaza i cyny w środowisku pozbawionym tlenu oraz nietoksyczna natura soli cyny czyni blachy ocynowane użytecznymi

marenalami na pojemniki na żywność i napoje.

Tworzące się na powierzchni Al i Cr warstwy tlenku są stabilne, dobrze przylegające do podłoża, nic zawierające porów i me przewodzące. Tlenki te skutecznie izolują metal od elektrolitu, przez co zapobiegają tworzeniu się ogniw korozyjnych Szczególnie interesujący w tym przypadku jest Cr. który rów nież na stalach tworzy warstwę tlenku zapobiegającą skutecznie utlenianiu, jeżeli jego zawartość w stali w stanie rozpuszczonym jest większa niż 10,5%.

13.4.4. lnh.b.tory

metod ochrony metali przed korozją polega na wprowadzeniu

•• I .    l. ■/ ....    iłi ■    ••    <«M AMM/< «n lit

.l metoo wiii'"¹/ ■■— i----    *    -

Jedna / najpro«ift*y^k ' _viska substancji chemicznych, kiórc reagują z chemicznie do agresywnego    ^ środowiska i eliminują je (np. rozpuszczony tlen) lub

^rC4lkł> TupMywilejowanic do powierzchni anody albo katody, powodując polaryza-ntigruM    Substancje takie są nazywane inhibitorami Inhibitory są

obiegach zamkniętych, takich jak chłodnice samochodowe lub . Na przykład w chłodnicach samochodowych inhibitorami są

kładnikaini .środowiska i eliminują je (np. rozpuszczony tlen) lub

,caMy^wny™

migrują upWywflcjo’

prze**"'------ ■    -

prze**^,<v—7 ■    •

⁵⁰ Działano inhibitorów oddziałujących z powierzchnią metalu polega na ytwor/eniu na powierzchni metalu ochronnej warstwy tlenkowej (inhibitory ^ oda nr), utrudniającej rozpuszczanie metalu, lub warstwy wodorotlenkowej ^(inhibitory katodowe), zapobiegającej zobojętnianiu jonów na katodzie

13.4.5. Ochrona katodowa

Tego typu ochrona jest stosowana między innymi do zabezpieczania przed korozją rurociągów podziemnych, kadłubów statków, walczaków kotłowych i zbiorników wody Polega ona na dostarczaniu do chronionego metalu elektronów i uczynieniu z niego katody. Wyróżnia się dwa sposoby takiej ochrony, a mianowicie ochrona

t

traconą anodą lub ochrona przyloionym napięciem (rys. 13.14).

Źródło prądu i prostownik

RYS 13.14. Ochrona katodowa za pomocą: a) protektorowej (traconej) anody (Mg. Zn. Al), b) prądu

zewnętrznego (anodą w tym przypadku mo2c być C lub stal odporna na korozję)

Chronena rura

Anoda

Chroniona fura

Anodo

Pierwszy sposób polega na przyłączeniu do chronionej konstrukcji dodatkowej. rozpuszczalnej anody z metalu o potencjale elektrodowym bardziej ujemnym od metalu chronionego, np. z Mg, Zn lub Al. Tracona anoda korodując dostarcza elektronów do chronionej konstrukcji i w ten sposób nie dopuszcza do występowania na niej reakcji anodowej. Z upływem czasu tracona anoda ulega zużyciu, a więc musi być co pewien czas uzupełniana. Drugi sposób polega na doprowadzeniu do konstrukcji prądu stałego z zewnętrznego źródła. Pomocnicza anoda jest najczęściej

451