w danym okresie - zwykle rocznym S^8"8!0 kapł!ahj
wany jest stopą dochodów z kapitału w w* T "az/' chodu z kapitału obiicza sfę
szty wytworzenia oraz odpisy na podatki - otrzymuj s,ę
dochod z kapitału netto. Dochód ten powiększony o amortyzację jest dochodem brutto; jest on wielkością złożoną w której można wyodrębnić:
• amortyzację, która wyraża zmniejszenie wartości kapitału na skutek użycia go w produkcji;
• czysty dochód odpowiadający sumie, jaką przyniósłby kapitał zainwestowany w nieryzykowne przedsięwzięcia, w warunkach równowagi;
• premię za ryzyko dla właściciela angażującego kapitał w przedsiębiorstwie;
• ekonomiczny zysk, który stanowi pozostałość po odjęciu poprzednich wielkości; może on być dodatni, ujemny i zerowy.
Występowanie dodatniego lub ujemnego zysku ekonomicznego w gospodarce rynkowej świadczy o istnieniu stanu nierównowagi i jest sygnałem, że powinna nastąpić realokacja zasobów. W analizie przyjmuje się zwykle upraszczające założenia, że występuje stan równowag, i ze nie ma?yzyka. Przy tych założeniach dochod z kapitału netto równa się czystemu dochodowi.
W sytuacji gdy firmy są właścicielami kapitału, dochód jest zawarty w zysku, który oblicza się jako różnicę między całkowitym utargiem - przychodem firmy - a całkowitym kosztem. Po potrąceniu podatków, tak obliczony zysk jest równy dochodowi z kapitału. W przypadku kiedy posiada się udziały w kapitale firmy (akcje), otrzymuje się swoje dochody jako część ogólnych zysków firmy (dywidendy). Firmy wykorzystują posiadany kapitał do wytwarzania produkcji. W celu obliczenia osiąganej stopy dochodu z kapitału, zwanej również stopą zysku, dzieli się osiągnięty dochód (zysk netto) przez wartość zastosowanego
kapitału.
Warto przypomnieć, ze w wyliczanych przez przedsiębiorstwa zyskach występują wymienione elementy dochodu brutto (poza amortyzacją). Omówiona metoda obliczania dotyczyła aktualnie istniejącego kapitału, pochodzącego z poprzednio zrealizowanych inwestycji. Stopę dochodu liczy się również dla zamierzonych przesunięć kapitału
231