621

Badany oó*kl

V.    biołogicmy    )

Ryc. 18-37. Schematyczni budowa układu pomiarowego / magnetometrem nadprzewodzącym.

Z ryciny 18.38 wynika, źc rejestrowany sygnał magnetyczny powstaje głównie w okresie depolaryzacji błony komórkowej, jest za* bardzo niewielki w okresie rc-polaryzacji. Charakter przebiegu sygnału magnetycznego odpowiada pierwszej pochodnej potencjału błonowego, czyli będzie tym większy, im szybsza jest zmiana w czasie potencjału błonowego. Taka właśnie sytuacja występuje podczas procesu depolaryzacji.

Do badań magnetokardiognilicznych MKG nie można stosować systemów pomiarowych o czułościach niższych od 50 (femto tesli/TRz ). Osoba poddana badaniom MKG powinna być w pozycji leżącej, a urządzenie pomiarowe (ryc. 18.37) umieszczone możliwie blisko nad powierzchnią klatki piersiowej. Jako przebieg odniesienia jest zawsze rejestrowane EKG dla jednego dwubiegunowego odprowadzenia.

Pełną informację o zmieniających się indukcjach pola magnetycznego uzyskuje się ze znajomości trzech jego przestrzennych składowych lub z rozkładu przestrzennego jednej jego składowej. Obecnie najczęściej wykorzystuje się drugą metodę. wykonując pomiary składowej pola magnetycznego normalnej do powierzchni klatki piersiowej w wielu punktach znajdujących się w jednej płaszczyźnie. Na ogół przyjmuje się maksymalnie 36 punktów podstawowych lub 6 punktów podsta-

621