201106024057

ROPNE SCHORZENIA KLATKI MBtSfOMK)

Ryc. 18. Schemat postępowania z przetokami oskrzelowymi

1.    Wycięcie żebra połączone z drenażem. Jest to nieduży zabieg polegający na wycięciu krótkiego odcinka żebra nad jamą ropniaka, otwarciu jej oraz oczyszczeniu z ropy i włóknika, a także wprowadzeniu do jej światła drenu. Wskazany jest u chorych w złym stanie ogólnym, z dużym ryzykiem operacyjnym, w małych resztkowych ropniakach. Wycięcie żebra możliwe jest do wykonania tylko w czasie, kiedy nie wytworzyły się jeszcze mocne zrosty pomiędzy blaszką trzewną i ścienną opłucnej.

2.    Otwarta torakotomia. Jest to rodzaj drenażu bezpośredniego jamy ropniaka polegający na wycięciu „okna” w ścianie klatki piersiowej (metoda Clagetta). Metoda ta jest szczególnie przydatna u chorych ze spodziewanym długim drenażem klasycznym.

3.    Odkorowanie (dekortykacja) płuca i wycięcie ropniaka. Polega na usunięciu twardej łupy włóknika z płuca i wewnętrznej powierzchni klatki piersiowej. Najlepszy okres do przeprowadzenia zabiegu to 3 miesiące od ustalenia rozpoznania w fazie przewlekłej choroby.

99