Zasada Schiffa łącząca substrat - aminokwas i PLP stanowi aldoiminę zewnętrzną. W wyniku utraty protonu przy węglu a tworzy ona produkt pośredni - chonoid, który ulega protonacji dając ketoiminę. W ketoiminie wiązanie podwójne występuję między N a Ca w substracie, natomiast w aldoiminie - między N i węglem karboksylowym PLP. Ketoimina ulega następnie hydrolizie do a-ketokwasu i fosforanu pirydoksaminy. Etapy te stanowią połowę reakcji transaminacji:
aminokwas! + E-PLP <--> a-ketokwaSi + E-PMP
Druga część reakcji jest odwróceniem pierwszej. Kolejny a-ketokwas reaguje z kompleksem enzym - fosforan pirydoksalu ( E - PLP ).
a-ketokwas2 + E-PMP > aminokwas2 + E-PLP
Po zsumowaniu reakcji cząstkowych otrzymujemy: aminokwas! + a-ketokwas2<--> aminokwas2+ a-ketokwaSi
Transaminacji mnie podlegają:
• lizyna
• treonina
• prolina
• hydroksyprolina
40. Dekarbokslacia aminokwasów - synteza amin biogennych Przebiega według przedstawionego poniżej schematu w tkankach:
RCH(NH2)COOH -» dekarboksylaza RCH2NH2+ C02
Grupą prostetyczną enzymów uczestniczących w procesach dekarboksylacji jest fosforan pirydoksalu, który tworząc kompleksy ze specyficznymi białkami daje początek wszystkim dekarboksylazom L - aminokwasów. Produktami reakcji dekarboksylacji aminokwasów są aminy zwane biogennymi. Przykłady:
Dekarboksylacja histydyny do histaminy przy udziale dekarboksylazy histydynowej. Histamina wspomaga pracę gruczołów wydzielania wewnętrznego i obniża ciśnienie krwi.
Dekarboksylacja tryptofanu do tryptaminy przy udziale dekarboksylazy tryptofanowej. Tryptamina łatwo przechodzi w serotoninę.
Dekarboksylacja tyrozyny prowadzi do utworzenia tyraminy.
64