666

w warunkach stałej temperatury żywego organizmu (lin. f,« const.) energia wewnętrzna organizmu me ulega zmianie, czyli znajduje się on w stanic stacjonarnym Wówczas musi być spełniona, znana z rozdziału 7.10. zależność

I dr I Id/

albo

|dSJ - |dSJ

Temperatura części stałocieplnej (7*,) żywego organizmu jest przyjmowana jako temperatura moczu. W rozważaniach termokmetycznych stosowana jest równic/ irrdnia temperatura ciała iT₍). która w warunkach normalnych otoczenia jest określana przybliżonym wzorem w postaci:

7, - 03-V,+ 0.7-1;    (20.14)

fdf« Z. - wmęciwn %kóty

20.2. Wpływ wilgotności

We wcześniejszym rozdziale 8.2.2 szczegółowo zostały opisane mechanizmy transportu ciepła, mające znaczenie w stratach cieplnych. Udział poszczególnych mechanizmów transportu ciepła podczas wymiany ciepła z organizmu do otoczenia jest między innymi zaleZny od temperatury i wilgotności otoczenia

Organizm żywego człowieka, pozbawionego izolującej termicznie odzieży, w warunkach przemiany podstawowej w temperaturze otoczenia równej 20°C traci ciepło w skali procentowej na drodze: - konwekcji 10%. promieniowania 68%. parowania 22%.

Natomiast w temperaturze otoczenia wynoszącej 30°C udział procentowy poszczególnych mechanizmów wynosi: konwekcja 15%. promieniowanie 49%. paro wanie 36%.

Powyższe udziały procentowe ulegają zmianie podczas wykonywania pracy mechanicznej przez żywy organizm

/muina wilgotności otoczenia będzie miała decydujący wpływ na udział mechanizmu parowania w stratach cieplnych organizmów żywych. Równanie określające gęstość strumienia ciepła parowania (ę_E) (znane z rozdziału 8.2.1)

hf ,

można przedstawić w innej postaci

^'-£) ^<3oi,»

666