67 68

2.9. Warianty solarnych instalacji grzewczych - opisy i schematy.

Schemat nr 1 (tys. 23, s. 75). System solarny do ogrzewania cwu. Zestaw ze zbiornikiem wyposażonym w 1 wężownicę spiralną i grzałkę elektryczną.

Schemat przedstawia modelową instalację solarną. Widać tu podstawowe jej elementy składowe, tj. baterię kolektorów, zespół pompowy (przyłączeniowo-zabezpieczający), regulator solarny, dwu-pomiarowy, jednoobiegowy (tzw. Rl) i pojemnościowy zbiornik cwu z 1 wężownicą.

Regulator solarny załącza pompę obiegową tłoczącą czynnik roboczy przez kolektory. Czynnik ten z kolei oddaje ciepło wodzie użytkowej poprzez wężownicę znajdującą się w zbiorniku. Zbiornik ciepłej wody użytkowej nagrzanej przez kolektory słoneczne stanowi akumulator ciepła, z którego możemy czerpać cwu w dowolnym momencie. Do podgrzewania wody przy braku energii słonecznej służy grzałka elektryczna wbudowana w zbiornik.

Zaletami takiego systemu są: prostota, niewielki koszt instalacji (zbiorniki z 1 wężownicą są znacznie tańsze niż zbiorniki z 2 wę-żownicami), możliwość posadowienia zbiornika w dowolnym miejscu (np. na strychu lub w garażu) oraz możliwość wykonania systemu w budynkach wyposażonych wyłącznie w prąd elektryczny.

Schemat nr 2 (rys. 24, s. 76). System solarny do ogrzewania cwu. Zestaw ze zbiornikiem wyposażonym w 2 wężownicę spiralne i grzałkę elektryczną, współpracujący z kotłem c.o.

Przedstawiona tu instalacja jest najczęściej stosowanym systemem solarnym, zapewmiającym cwu w^r nowobudowanych domach jednorodzinnych. Podobny układ stosuje się rówmież w kompleksowo modernizowanych instalacjach cwoi w budynkach istniejących.

Regulator solarny dwupomiarowy, jednoobiegowy (tzw. Rl) załącza pompę obiegową, tłoczącą czynnik roboczy przez kolektory. Czynnik ten z kolei oddaje ciepło w^rodzie użytkowej poprzez wężownicę solarną znajdującą się w dolnej części zbiornika. Do akumulacji ciepła zastosowano zbiornik cw^ru z dwiema wężownica-mi (tzw. zbiornik solarny biwalentny). Dolna wężownicą (solarna) zasilana jest z kolektorów słonecznych, natomiast górna, przeznaczona do ogrzewania szczytowego, może być podłączona do dowolnego źródła ciepła zapewniającego centralne ogrzewanie budynku (kotła, kominka z płaszczem wodnym lub pompy ciepła). W środkowej części zbiornika umieszczona jest grzałka elektryczna, która dogrzewa górne warstwy wody użytkowej w przypadku niedostatecznej ilości energii słonecznej i jednoczesnym braku zasilania z kotła centralnego ogrzewania.

Zaletami tego rozwiązania są: obniżenie kosztów wyposażenia całej kotłowni poprzez zakup tańszego kotła jednofunkcyjnego (z automatyką do cw^ru), optymalne wykorzystanie miejsca w^r kotłowni, możliwość podłączenia cyrkulacji cwu do zbiornika, niskie koszty eksploatacyjne oraz możliwość całkowitego wyłączenia kotła c.o. w okresie letnim.

Schemat nr 3 (tys. 25, s. 77). Współpraca instalacji solarnej z istniejącym zbiornikiem ciepłej wody użytkowej poprzez zewnętrzny wymiennik płytowy.

Rozwiązanie takie stosuje się wówczas, gdy w istniejącej kotłowni zainstalowany jest zasobnik cwu o odpowiednio dużej pojemności, który nie ma wolnej wężownicy. Pierwotny (gorący) obieg układu z wymiennikiem płytowym zasilany jest za pomocą kolektorów', natomiast obieg wtórny zasila bezpośrednio zbiornik cwu.

Jednocześnie, przez regulator systemu solarnego, załączane są: pompa solarna oraz dodatkowa pompa obiegowa, wymuszająca przepływ chłodnej wody z zasobnika przez wymiennik płytowy, w którym jest ona podgrzewana. Podgrzana woda gromadzona jest w zasobniku. Zasobnik dogrzewany jest przez istniejący kocioł c.o.

Rozwiązanie takie ma co najmniej dwie zalety: oszczędza miejsce w kotłowmi i jest tańsze niż w przypadku zakupu drugiego zasobnika lub wymiany istniejącego na zbiornik solarny biw^ralentny.

Jednym z warunków zastosowania takiego rozwiązania jest posiadanie zasobnika o odpowiednio dużej pojemności, zdolnego aku-mulow^rać wytworzone w^r kolektorach ciepło.

68