70 2

70

70

A-A

PN-91/N-0160W6]

Rys. 4.18. Przykład rysowania przekroju w dwóch płaszczyznach równoległych według PN-91/N-01604

między widokiem a przekrojem oznacza się falistą linią cienką (rys. 4.17b porównaj z przekrojem cząstkowym na rys. 4.25a,b i przekrojem pomocniczym na rys. 4.27, przekroje B-B i C-C).

Jeżeli jest to ten sam przekrój tego samego przedmiotu, to żadna linia nie narysowana lub narysowana, nie będąca śladem przenikania powierzchni drążenia z płaszczyzną przekroju, nie może dzielić przekroju w obrębie zakreskowanego pola materiału. Polska Norma PN-91/M-01604 wskazuje na możliwość załamania płaszczyzny stopniowej wewnątrz elementu, którego kształt ma być dopiero wyjaśniony na tym przekroju (rys. 4.18). Przyjęcie takiego rozwiązania powoduje, że otrzymuje się niekompletny, mało czytelny obraz przekroju.

Czytelność zapisu proponowanego przez normę pogarsza jeszcze wprowadzenie nieprecyzyjnego rozróżnienia między polami przekroju leżącymi w różnych płaszczyznach. Zamieszczona ilustracja (rys. 4.18) nie pozwala na dokładne ustalenie, czy dokonuje się tego przez zmianę podziałki (gęstości) kreskowania czy tylko przez przesunięcie o pół podziałki linii kreskowania.

Zapis według PN-91/N-01604-76 nie powinien być stosowany w praktyce, ponieważ jest sprzeczny z innymi postanowieniami tej normy oraz normy PN-88/N-01607. Daje on bowiem pewien ślad na rzucie przekroju w miejscu załamania płaszczyzny przekroju, a sposób kreskowania pól przekroju jest niezgodny z normą PN-88/N-01607, która wymaga, aby oznaczenie graficzne materiału na wszystkich przekrojach tej samej części było takie samo co do podziałki, kierunku i kąta nachylenia linii kreskowania (rys. 4.14).

Przekrój łamany otrzymuje się, gdy dwie lub więcej płaszczyzn przekrojów przecina się pod kątem rozwartym (rys. 4.19, 4.20, 4.21, 4.22a, przekrój A-A). Powstaje on w wyniku przecięcia przedmiotu płaszczyznami pionowymi lub poziomymi i odpowiednimi płaszczyznami ukośnymi.

Przekrój łamany pozwala w wielu przypadkach na poprawienie czytelności zapisu rysunku, gdyż eliminuje przekrój (rzut) ukośny. Ten rodzaj przekroju daje możliwość sprowadzenia obrazu widocznego w płaszczyźnie przekroju ukośnego do płaszczyzny przekroju pionowego lub poziomego (podstawowego).

Sprowadzenie obrazu z ukośnej płaszczyzny przekroju do płaszczyzny przekroju podstawowego może odbywać się przez obrót przekroju ukośnego, nałożenie obrazu z ukośnej płaszczyzny przekroju na przekrój pionowy (lub poziomy) lub przez rozwinięcie łamanej płaszczyzny przekroju. Sposób wykonania tej czynności zależy od kształtu przedmiotu oraz położenia ukośnej płaszczyzny przekroju względem płaszczyzny przekroju pionowego (lub poziomego).