72
(rys. 4.20b, strona p). Oznacza to, że części te obracają się o ten sam kąt obrotu co płaszczyzna przekroju ukośnego. Naturalnie, że zarysy ich ulegają zniekształceniu, ponieważ teraz z kolei one są położone ukośnie w stosunku do płaszczyzny rzutu. Jedyny wyjątek stanowi sposób rysowania zarysów znajdujących się bezpośrednio za krawędzią załamania płaszczyzny przekroju. Zarysy te zawsze należy przedstawiać tak, jak gdyby leżały za płaszczyzną równoległą do rzutni przekroju (rys. 4.22a, otwór okrągły na przekroju A-A).
W celu poprawienia czytelności zapisu w wielu przypadkach odstępuje się od przedstawiania w skróceniu części leżących za płaszczyzną ukośną na rzecz obrazu widzianego z kierunku prostopadłego do rzutni przekroju, pomimo że normy rysunkowe nie przewidują takiego rozwiązania (przekrój łamany częściowo obrócony).
Dość częstą praktyką, choć również nie zalecaną przez normy, jest pomijanie części leżących za ukośną płaszczyzną przekroju, gdy występują trudności z ich zapisem, a jednocześnie ich kształt wynika w sposób jednoznaczny z innych rzutów. Istniejące konwencje stosowane w zapisie geometrycznej postaci konstrukcyjnej przedmiotu pozwalają jednak na rozwiązanie tego zagadnienia w bardziej precyzyjny sposób (przekrój łamany częściowo obrócony).
Przekrój łamany częściowo obrócony można wykonać tylko w przypadku przedmiotów o kształcie obrotowym lub w takim obszarze przedmiotu o bardziej złożonym kształcie, gdzie jedną z jego części można uważać za część elementu obrotowego. Krawędź przecięcia (oś obrotu) między płaszczyznami przekroju poziomego (pionowego) i przekroju ukośnego musi bowiem w tym przypadku pokrywać się z osią przedmiotu.
Dla przedmiotów nieobrotowych, ale mających oś lokalną, w której załamuje się płaszczyzna przekroju, zagadnienie to sprowadza się do przekroju stopniowego w obrębie ukośnej płaszczyzny przekroju.
Przekrój łamany częściowo obrócony stosuje się wówczas, gdy obrócenie kompletnego przekroju z ukośnej płaszczyzny cięcia jest zbędne i niepożądane, bo pogarsza czytelność zapisu przez zniekształcenie zarysów leżących za tą płaszczyzną.
W przekroju łamanym częściowo obróconym nie jest obracany cały przekrój ukośny, ale tylko pewien jego fragment wyznaczony przez dodatkowe łukowe płaszczyzny cięcia (rys. 4.20). Zarysy i krawędzie części przedmiotu widoczne za płaszczyzną przekroju ukośnego rysuje się tak, jakby były rzutowane w kierunku prostopadłym do płaszczyzny, do której sprowadza się tę część przekroju. Obraz przecięcia ze stopniowej płaszczyzny ukośnej nakłada się przez obrót na najbliższy przekrój pionowy (poziomy) lub ukośny.
Dodatkowe łukowe przecięcia pomocnicze, łączące płaszczyznę przekroju ukośnego z innymi płaszczyznami cięcia, nie dają żadnego śladu na rzucie przekroju, podobnie jak to ma miejsce na przekroju stopniowym. Naturalnie