ROZDZIAŁ 4 M Cyfrowe układy logiczne
Układ scalony (ang. integrated Circuit) to zminiaturyzowany układ elektroniczny zawierający w swoim wnętrzu od kilku do setek milionów podstawowych elementów elektronicznych, takich jak tranzystory, diody, rezystory, kondensatory, połączonych w funkcjonalną całość
Fizycznie układ scalony przyjmuje najczęściej postać monokrystalicznej kwarcowej płytki umieszczanej w hermetycznej obudowie z metalu, plastiku lub ceramiki (rysunek 4.15). Układ tworzony jest podczas wieloetapowego procesu technologicznego nazywanego technologią planarną.
TO100 T7 -i 0220 TO220
Rysunek 4.15. Układy scalone w różnego typu obudowach
Układy o dużym stopniu scalenia osadzane są najczęściej w obudowach tupu DIP (ang. Dual In-line Package), o liczbie wyprowadzeń od 4 do 48. Drugą popularną grupę stanowią obudowy TO, w których umieszczane są niektóre układy scalone, tranzystory, wzmacniacze czy stabilizatory.
Nóżki układów scalonych są odpowiednio numerowane (rysunek 4.4), od 1 do ostatniego wyprowadzenia na przykład od 1 do 14. Z jednej strony układu znajduje się wcięcie lub kropka sygnalizująca lewą stronę układu, wtedy numeracja nóżek rozpoczyna się od lewego dolnego rogu i biegnie wokół układu scalonego. Wyprowadzenia zasilania w układach TTL oznaczone są jako Vcc, a w CMOS — VDD. Masa ma oznaczenie GND.
Do głównych zalet układów scalonych można zaliczyć:
• dużą integrację elementów (miniaturyzacja),
• mały pobór mocy,
• dużą niezawodność,
• niską cenę,
• dużą częstotliwość pracy.
Scalone układy cyfrowe można sklasyfikować ze względu na rodzaje obsługiwanychI sygnałów. Układy scalone mogą obsługiwać sygnały cyfrowe, analogowe i mieszane
Scalone układy cyfrowe przystosowane są do przetwarzania sygnału cyfrowego w postaci dwóch stanów: wysokiego (High — 1) oraz niskiego (Low — 0). Dwustanowy! sygnał nazywany jest binarnym.