* pierwszym kroku A.C (a»0°) oraz B.D (a»0*k a w drugim kroku A.C (a ■ O*) oraz Bi) (a = 180°). W pierwszym kroku otrzymamy sygnał RD:
F[t) ■ Acos(ay) ♦ Bcos(o>,r) ♦ Cco*(w,/) ♦ Dcos(oy) =
■ (A ♦ B)cos(av) ♦ (C + DlcoMay)
Po transformacji Founera otrzymamy sumy amplitud (A ♦ B) przy częstości o>, oraz (C ♦ D) przy częstości co*. W drugim zaś kroku otrzymamy sygnał F1D:
F{t) ■ Acos(ov> ♦ Bcos (co/ ♦ IW*) ♦ Ccos(cuj) ♦ IXos(oy ♦ ISO*)
Mając na uwadze, że cos(<ur ♦ 180°)« -co*o*, po transformacji Founera otrzymamy (A - B) przy częstości ar, oraz (C - D) przy częstości <&. Z tych danych łatwo obliczył oddzielne wartości A. B. C. D; dodajemy i odejmujemy amplitudy uzyskane w wierszach podczas dwóch kroków:
(A ♦ B) ♦ (A - B) * 2A. stąd A «(A ♦ B) ♦ (A - B) tl oraz (A ♦ B) - <A - B) - 2B. stąd B « (A ♦ B) - (A - B) /2.
Postępując analogicznie dla drugiego wiersza obliczymy C i D Realne obrazowanie jest oczywiście bardziej skomplikowane, trzeba dokonał n takich kroków (256 lub 512). niemniej ogólna zasada jest taka jak dla 4 wokscli; widał teraz jak gigantyczne obliczenia musi wykonał komputer
Operację postępowania w jednym kroku (.przemieceniu**) można wyraźnie po-dzielił na dwa etapy: etap w zbudzenia (kodowania) oraz etap odpowiedzi (zbierania informacji). Etap drugi rozpoczyna się w momencie zastosowania gradientu G, (odczytowego) Schemat sekwencji impulsów wzbudzenia RF90*. sekwencji gradientów i powstających sygnałów RD w metodzie 2D FT przedstawiono na rycinie 25.13.
W praktyce stosuje się sekwencje impulsów wzbudzenia echa spinowego RFW-t-lHT. zamiast sekwencji RF90\
Metoda 2D FT. którą można by nazwał standardową, ma jednak ujemną cechę - doił długi czas uzyskiwania obrazu Pochodzi to st^d. Ze między dwoma sekwencjami impulsów konieczna jest przerwa czasowa rzędu kilku czasów 7*,. aby magnetyzacja na drodze relaksacji spin-sieł powróciła do stanu wyjściowego (Tt ? I s). a liczba powtórzeń sekwencji impulsów wynosi n. Czas potrzebny do uzyskania obrazu wyniesie zatem kilka minut. Obrazowanie klatki piersiowej i jamy brzusznej będzie wtedy zakłócone przez pracę serca, oddychanie lub pery-sultykę jelit. Metody z wyzwalaniem (tnggcnng) lub bramkowaniem (gating) właściwych sekwencji impulsowych pozwalają skompensował zakłócenia wywołane ruchem. Podstawowym celem jest jednak skrócenie czasu obrazowania, co umożli-wia rejestrację procesów zale2nych od czasu i zwiększa przepustówośł aparatury. Szybką metodę obrazowania, oznaczaną skrótem FLASH (fas! Iow anglc shot). opracował Haase Istota tego pomysłu polega na zastosowaniu, w celu pobudzenia układu spinowego, mskokątowego impulsu RF (15°). zamiast 90“. czy nawet 180°. jakie stosuje się w konwencjonalnych metodach. Pózwala to na zastosowanie czasów repetycji Tk znacznie krótszych od czasu relaksacji 7*, (20 ms). co odpowiada czasowi obrazowania kilkunastu sekund i umożliwia uzależnienie kontrastu od cza-