84

86 Rozdział 3

Jak wykazują wielkości zawarte w tabeli, wykorzystanie nominalnego czasu pracy maszyn kształtuje się na stosunkowo wysokim poziomie i korzystnie wzrasta, głównie dzięki nie tylko relatywnemu, ale i bezwzględnemu spadkowi godzin przestojów nieplanowanych. Świadczy to o poprawie organizacji pracy na wydziałach produkcyjnych i lepszej pracy służb konserwacyjno-remontowych. Jedynym niepokojącym zjawiskiem jest stosunkowo niska zmia-nowość pracy, która w ostatnim okresie jeszcze obniżyła się. W poprawie zmia-nowości tkwią więc największe możliwości wzrostu ekstensywnego wykorzystania maszyn.

3. Intensywne wykorzystanie maszyn można mierzyć stosunkiem rzeczywistej wydajności maszyn na jednostkę czasu do wydajności potencjalnej (wzór 3.27). Wydajność faktyczną obliczono jako relację zrealizowanej produkcji do rzeczywistego czasu pracy, zaś wydajność potencjalną - jako relację zdolności produkcyjnej do nominalnego czasu pracy.

Tab. 3.14

Wyszczególnienie	ł	Ił
Wydajność faktyczna zl/masz./godz.	6,5	7,9
Wydajność potencjalna zl/masz./godz	7,3	8,9
Wskaźnik intensywnego wykorzystania w %	89,0	88,8

Powyższe wskaźniki świadczą o istnieniu rezerw w zakresie wykorzystania wydajności pracy maszyn. Zjawiskiem niepokojącym jest relatywne obniżenie się (wprawdzie niewielkie) stopnia intensywności pracy maszyn.

4. Na zakończenie można kompleksowo ocenić stopień wykorzystania maszyn wyliczając integralny współczynnik ich wykorzystania (wzór 3.28). Poziom tego współczynnika wynosi:

w I okresie    W_iinc!,_r - 87,4% • 89,0% = 77,8%

w II okresie    W_ill[Ci,_r = 88,1 % • 88,8% = 78,2%

Wartość tego współczynnika informuje o stopniu wykorzystania zdolności produkcyjnej. Może on być również wyliczany jako relacja produkcji faktycznej do zdolności produkcyjnej (wzór 3.29), czyli:

8894 6

Wzd, = ----- • 100% = 77.8%

¹    11426,7