ALG3

ALG3



3.4. Przykład 3: Wpadamy w pułapkę 63

Korzystając z powyższej uwagi oraz informacji zawartych w liniach komentarza możemy napisać:

uf    i    '

?’(«) = /<.+f„2,«+2r< +X(/<-+20 •

'=i V    ż

Po usunięciu sumy z wewnętrznego nawiasu otrzy mamy:

T{n) = /c + lu + £ (2/„ + 2/,. + i(/c -t 2/„)).    (*)

/=i

Przypomnijmy jeszcze użyteczny wzór na sumę szeregu liczb naturalnych od I do N:

A'(N +1) o


1 I 2 + 3+---+jV =

Po jego zastosowaniu w równaniu (*) otrzymamy:

T(n) = te +ta+2N{tl, + /,) +


N(N +1)


(/, + 2/„).


Ostateczne uproszczenie wyrażenia powinno nam dać:

T(n) = /„(l + 3jV + N


^ oc A/"

+ 2,5/,. +——

... co sugeruje od razu, żc analizowany program jest klasy 0(n').

Ufff!

Nie było to przyjemne, prawda? A problem wcale nic należał do specjalnie złożonych. Nie zrażajmy się jednak trudnym początkiem, wkrótce okaże się, że można było zrobić to samo znacznie prościej! Do tego potrzebna nam będzie odrobina wiedzy teoretycznej, dotyczącej rozwiązywania równań rekurencyj-nych. Poznamy ją szczegółowo po ..przerobieniu” kolejnego przykładu zawierającego pewną pułapkę, której istnienie trzeba niestety co najmniej raz sobie uświadomić.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
ALG5 3.4. Przykład 3: Wpadamy w pułapkę 657«)-/t(l + N + Nt[i]). T{n) ~ max(A AV[/]). Początek jest
ALG4 64 Rozdział 3. Analiza sprawności algorytmów3.4. Przykład 3: Wpadamy w pułapkę Zadania z dwóch
13 Przykład 4.1 63 Przykład 4.1 Sprawdzić nośność swobodnie podpartej belki stropowej o rozpiętości
ALG3 3.7. Analiza programów rekurencyjnych 737X1) = 1 + 1 = 2, -2 + 7 T(n) = 1 + 1 + 71 Widać już,
ALG3 6.3. Kilka przykładów derekursywacji algorytmów 173 Pokaźna grupa procedur rekurencyjnych dość
img003 130 Korzysta j&c z powyższej rolnej i można długość fa li wyrazić następująco:A = f
15995 KI3 Przykład 9.5. Nawiązywanie dobrych stosunków (U) Kiedy biuro Richarda w New Delhi podnies
13 Przykład 1.1 13M- I myyyyyyy* x y 60 Rys. 1.1 Warunek smukłości przy równomiernym ściskaniu dla
13 Przykład 1.13 Przykład 1.13 Sprawdzić możliwość zaliczenia bisymetrycznego przekroju elementu

więcej podobnych podstron