ALG4

184 Rozdział 6. Oerekursywa

przetestować, czy wszystkie „zaległe” jej wywołania zostały już ukończone powie nam o tym wartość N, do której zawsze mamy dostęp wewnątrz P^H.

Powyższe uwagi prowadzą natychmiast do kolejnej wersji programu:

int N=0;

void P()

I

start:

if warunek(x)

(

A(x) ;

N++;

goto start; powrot;

N—;

B(x>;

)

else

C(X) ;

if (N! =0) goto powrot;

)

Zapis z użyciem instrukcji goto jest oczywiście w pełni dopuszczalny, jednakże jedynie wówczas, gdy przemawiają za tym szczególne względy. Nasz prosty przykład ich nie dostarcza; program ten bowiem może być z łatwością zamieniony na postać strukturalną.

Poniżej zamieszczone są obie wersje procedury P: oryginalna i tak długo poszukiwana jej iteracyjna wersja:

void P ()

{

if(warunek(x)) (

A(x) ;

PO;

B(x) ;

)

else

C(x);

)

int N=0; void P()

(

while(warunek(x))

<

A(x) ;

N++;

I

C(X) ;

while(N—!=0)

B(x) ;

) ¹⁴ Jeśli N wynosi 0, to wszystkie zaległe wywołania zostały już ukończone.