AnalizaFinansowaTeoriaPrakty8

Tfi/r/ii i praktyka analizy finansom') u przrilsi^luot.snuc

- metody proste, metody dyskontowe, metody oceny ryzyka.

Z wymienionych metod przedmiotem rozważań będą dwie pierwsze grupy. Metody proste stosowane są głównie na etapie studiów przedre-alizacyjnych. Podstawą badań mogą być zarówno dane nominalne, jak i zdyskontowane. Do prostych metod oceny finansowej przedsięwzięć inwestycyjnych zalicza się m.in. okres zwrotu nakładów inwestycyjnych, przeciętną księgową stopę zwrotu, prostą stopę zwrotu, test pierwszego roku czy też indeks zyskowności. Do bardziej znanych i stosowanych należy okres zwrotu nakładów inwestycyjnych {paybackperiod).

Okres zwrotu nakładów inwestycyjnych dla danego projektu wylicza się przez wyznaczenie liczby lat, jaka upłynie do momentu, w którym skumulowane, przewidywane przypływy pieniężne zrównają się z początkowymi nakładami. Okres zwrotu nakładów inwestycyjnych może być oparty na przepływach pieniężnych prostych lub zdyskontowanych. W wypadku nierównomiernych przepływów pieniężnych wskaźnik ten można obliczyć, wykorzystując formułę:

OZ = 1 + -^£iŁ x 12 miesięcy

c*^—c_M

gdzie:

OZ    - okres zwrotu nakładów inwestycyjnych,

C_(l    - nakłady początkowe,

C_s0 - skumulowane przepływy pieniężne w przedziale mniejszym od C₀,

C,    - skumulowane przepływy pieniężne w przedziale więk

szym od C₀,

/    liczba lat przed zakończeniem spłaty (zrównaniem na

kładów inwestycyjnych i przepływów pieniężnych).

Przy obliczaniu okresu zwrotu mogą być stosowane wyłączenia. Dotyczą one nakładów na zakup ziemi i majątku obrotowego, ponieważ obie te wielkości wystąpią w wartości likwidacyjnej oraz w wartości okresu realizacji inwestycji.'⁴

^u Analiza finansowa w zarządzaniu przedsiębiorstwem, Red. K. Urbańczyk, op.eit., s. 376.

6,S